“ΑΓΑΠΩ” ΘΑ ΠΕΙ “ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ”;

Μια σκέψη απλά.. Η αγάπη… πολυμορφικό συναίσθημα (μητρική, αδελφική, πατρική, φιλική, συζυγική, ερωτική, θρησκευτική, ενδιαφέρον για κάτι, αφοσίωση σε ιδανικά). Αναρωτιέμαι για την χριστιανική αγάπη («ο Θεός αγάπη εστί» και «Αγαπάτε αλλήλους»). Είναι άνευ όρων; Προφανώς.. Ισχύει για όλους και προς όλους; Φυσικά.. Ακόμα και για τους αμαρτωλούς (δηλαδή πάλι για όλους…); Εννοείται..

sin differently

Τότε, γιατί στο μυαλό κάποιων «χριστιανών» εξακολουθούν να υπάρχουν διακρίσεις και περιορισμοί ως προς ανθρώπους, μειονότητες, ιδεώδη κτλ.; – «ο άντρας», «η γυναίκα», «ο ανάπηρος», «ο αλκοολικός», «ο ναρκομανής», «ο ομοφυλόφιλος», «η λεσβία», «ο μπάι», «ο μετανάστης», «o χρυσαυγίτης», «ο αλλόθρησκος» κ.ά. Και μη μου πεις, ότι όλα αυτά έχουν ξεπεραστεί.. Πόσοι λεγόμενοι «χριστιανοί» δεν έχουν φερθεί ρατσιστικά στην διαφορετικότητα; Πόσοι δεν το βιώνουμε οι ίδιοι; Γιατί; Τι πάει στραβά;

racism

Στην προσπάθειά μου να καταλάβω την αγάπη, διαπίστωσα, ότι αφού είναι τόσο βαθιά και με πολλές μορφές, μέσα της πρέπει να περικλείει κι άλλες έννοιες. Απαραίτητη έννοια, δεν μπορεί.., πρέπει να είναι η αποδοχή. Και πράγματι, στην κινεζική γλώσσα, το ιδεόγραμμα για την αγάπη την συμπεριλαμβάνει.

Love-zh

Μια καρδιά (στη μέση), ανάμεσα στους χαρακτήρες για την αποδοχή, το συναίσθημα και την αντίληψη (πάνω και κάτω), που συμβολίζουν ένα ανώτερο συναίσθημα.

Πώς μπορείς, λοιπόν, να λες, ότι ως χριστιανός αγαπάς κάτι που το ξεχωρίζεις, που φοβάσαι, που δεν έχεις καταλάβει, που είναι διαφορετικό (ως προς τι, εσένα;), που ίσως δεν γνωρίζεις από κοντά, που δεν έχεις συγχωρήσει (αφού πρώτα συγχωρήσεις τον εαυτό σου), που δεν έχεις αποδεχθεί; Όλο ταξινομήσεις, κατηγορίες και πλαίσια. Ψεύτικη και υποκριτική αγάπη. Το τίμημά της είναι να δεχτείς τον εαυτό σου και τον άλλον, όπως είναι. Μην παραδίνεσαι ή αδιαφορείς, ακόμα κι αν διαφωνείς.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *