Το ποίημα του zoiagapis / Mετά λύπης

Ένα ποίημα με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την πορεία διαμαρτυρίας στο Κερατσίνι που ακολούθησε.

Κουραφέξαλα
έρχεται ο κάθε πιΚαμμένος
να φανεί και καλά συγκινημένος
γιατί κάποιοι δεν μετρήσαν τη ζωή σου
και μαχαίρι έμπηξαν γερά μες στο κορμί σου

αλητεία
τσαμπουκάδες όλοι ξέρουν να προσφέρουν
φασαρία και μπουνιές δεν τις χορταίνουν
ρίχνουν πάλι χημικά να δακρύζουν τα παιδιά
τρέχουν όλοι σαν τρελοί χάνονται στη γειτονιά

μελανιές
και σελίδες μελανές
λες και το δικό σας ξύλο
άγιο έγινε από χθες

αφού οι άλλοι
δεν πετάνε το μπουκάλι
κάνουν όλο τατουάζ
σβάστικες, για να ρωτάς

τέλος;
δεν αντέχω να σας βλέπω να βαράτε
την εικόνα της Ελλάδας μας χαλάτε
ανεργία κι ασωτία ρατσισμός τρομοκρατία
όλα τα είχε η Μαριορή ας θρηνήσουμε και θύματα

κρεμάλες;
βρε για κόψτε τις μεγάλες τις φαμφάρες
και σκεφτείτε κανα σύνθημα πριν βγείτε
αγαπήστε και λιγάκι καλό κάνει θα το δείτε

κατεβάστε το
αυτό το χέρι δεν είναι καθαρό
αυτό το χέρι έχει σφάξει
σαν σε εμπόλεμο στρατό

ξεχάστε το
δεν μας κάνετε δεν είστε από μας
δεν σας θέλουμε αρκεί ο σαματάς

Τη διχόνοια, μας τη σπείρανε
κι εμείς τα πήραμε
μα όποιος κοιτάει την ιστορία
πως η λύση είναι μία
θα το ξέρει

ησυχάστε
αντάρτες χωροφυλακή
κουκούλες αστυνομικοί
αυτό δεν βγάζει πουθενά
και αυτό που θέλουν να μας κάνουν
έχει γίνει

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *