Υπάρχει μια συνήθεια που είχαμε κάποιοι παιδιά κατά την οποία αν επαναλάβεις μια λέξη γρήγορα και για αρκετές φορές ανακαλύπτεις ότι η λέξη έχασε πλέον το νόημά της και είναι μια απλή, τυχαία σειρά συλλαβών.
Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο για λίγα δευτερόλεπτα, ώσπου να σταματήσεις και να συλλογιστείς ξανά τη λέξη αργά και αυτή επανέρχεται με την πλήρη σημασία της. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται σε δύο εκφάνσεις : μία ατομική και στιγμιαία αλλά και μία κοινωνική και διαρκείας. Στην κοινωνική έκφανση οι λέξεις επαναλαμβάνονται από όλα τα μέλη της με αποτέλεσμα όλοι να έχουν χάσει το πραγματικό τους περιεχόμενο. Μια από αυτές τις τετριμμένες λέξεις είναι και η αγάπη, ένας ορισμός της οποίας έχει ξαναδοθεί σε προηγούμενο άρθρο και μου άρεσε, ας τον ξαναθυμηθούμε: Αγάπη = άνευ όρων και προϋποθέσεων απόφαση και θέληση για βοήθεια σε κάποιον που την αποδέχεται (όχι με το ζόρι), χωρίς να υπάρχει παραμικρή υπόνοια για ανταπόδοση. Βαρύς ορισμός! Σίγουρα σε κάνει να σκεφτείς διπλά και τριπλά πριν χρησιμοποιήσεις τη λέξη αυτή. Και όμως ακούγεται, γράφεται, λέγεται καθημερινά.

Ο κόσμος έχει βγει σε ένα κυνήγι αναζήτησης της αγάπης και μάλιστα στα πιο απίθανα μέρη. Θα δεις έτσι άτομα σε club, κοσμοπολίτικα νησιά ή και κορυφές βουνών, κρυμμένουςσε ράφια βιβλιοθηκών, για ώρες μπροστά σε μια οθόνη ή και πίσω από ένα τιμόνι αργά τη νύχτα σε κακόφημους δρόμους. Σίγουρα θα δεις ανθρώπους να γεμίζουν αίθουσες, να κρατούν με ζήλο σημειώσεις από άτομα που διακηρύττουν πως ξέρουν που είναι αυτό που όλοι ψάχνουν και πουλάνε βιβλία-χάρτες θησαυρού. ‘Όλοι τους θα σου πουν ότι ψάχνουν το ίδιο πράγμα, την αγάπη. Πολλοί είναι ακόμα αυτοί που θα σου πουν ότι την αγάπη την βρήκαν στην τέχνη τους ή στον αγαπημένο καλλιτέχνη τους, στη δουλειά τους, στο τραπεζικό τους λογαριασμό. Πολλά νέα ζευγάρια θα σου πουν ότι βρήκαν την αληθινή αγάπη αλλά τα ποσοστά διαζυγίων θα έρθουν να το αμφισβητήσουν. Όπως και θα δεις άτομα δεμένα με δεσμούς συγγένειας αλλά και φιλίας να λέει ο ένας στον άλλο σ’ αγαπώ, μα μπροστά σε μια δύσκολη στιγμή να γυρίζουν την πλάτη τους.

Οι άνθρωποι συνεχώς ψάχνουν, κυνηγούν, καταδιώκουν την αγάπη. Ο χρόνος όμως που περνούν σε αυτή την αναζήτηση είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από τον χρόνο που περνούν μέσα στην ίδια την αγάπη. Αποτέλεσμα αυτού είναι να αποκτήσει μια διάσταση εξωπραγματική σχεδόν ουτοπική με όποιον την ψάχνει ενδόμυχα να την βλέπει σαν μια Ιθάκη που ποτέ δεν θα την πιάσει πραγματικά.

Υπάρχει ωστόσο ένας συλλογισμός που θα έλεγες ότι είναι κρυμμένος από τον ανθρώπινο νου και το κλειδί είναι να δεις την αγάπη σαν ένα δώρο στον άνθρωπο. Όπως και στον μύθο του Προμηθέα όπου οι αρχαίοι αναγνώρισαν ότι η φωτιά είναι τόσο σημαντική για την επιβίωσή τους που σίγουρα ήταν δώρο από μια θεότητα στην οποία και έπρεπε να αποδώσουν ευγνωμοσύνη. Πως λοιπόν δόθηκε η αγάπη στον κόσμο; Γιατί ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να αγαπάει; Η απάντηση βρίσκεται στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης στο εδάφιο 26 : “Και είπε ο Θεός: Ας κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα, σύμφωνα με τη δική μας ομοίωση…” . Δηλαδή ο άνθρωπος είναι ικανός να αγαπάει επειδή ομοιάζει στον Δημιουργό του. Αν λοιπόν η ικανότητα να αναπτύξουμε την αρετή αυτή δόθηκε σε εμάς από τον Θεό, γιατί να μην αναζητήσουμε την αγάπη στην ίδια της την πηγή; Όλοι μπορούν να αντιληφθούν ότι στον κόσμο λείπει η αγάπη. Ας κάνουμε μια έρευνα με την εξής ερώτηση “Υπάρχει κάποιος που να σε αγαπά πραγματικά και τέλεια, ακριβώς όπως είσαι αυτή την στιγμή, ικανός να συγχωρέσει όσα άσχημα πράγματα και αν κάνεις ή έχεις κάνει και που να έχει δώσει την ζωή του για να σώσει τη δική σου;”. Αλήθεια πόσες θετικές απαντήσεις θα παίρναμε; Η σταυρική θυσία του Υιού ήταν η έκφραση της απόλυτης, άνευ όρων,  αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο.  Η Γη έχει κλειστεί μέσα σε μια αγκαλιά αγάπης και το μόνο που χρειάζεται ο κόσμος είναι να το συνειδητοποιήσει, να σταματήσει την αναζήτηση και απλά να νοιώσει την ζεστασιά της αγάπης του Θεού.  Είναι αρκετό μόνο να δεχθείς τον Ιησού ως προσωπικό σου σωτήρα και του προσφέρεις την καρδιά σου για να έρθει και να κατοικίσει, αυτή η τέλεια αγάπη Του θα βρίσκεται μέσα σου και θα είσαι ικανός να την μεταφέρεις, να τη μεταδόσεις, να την μοιράζεσαι με όλους χωρίς το μερίδιό σου να ελαττώνεται.

Η αγάπη τώρα πια είναι ένα μεγάλο δυνατό δέντρο βαθιά ριζωμένο μέσα στην καρδιά σου που ποτίζεται από την πηγή του ζωντανού νερού. Τα κλαδιά του εκτείνονται σε κάθε σχέση, ιδιότητα, επαφή και δραστηριότητα που είχες μέχρι τώρα όπως την φιλία ή την οικογένεια αλλά και μπορεί να επεκταθεί σε μορφές αγάπης που δεν είχες μέχρι τώρα όπως αγάπη προς τους αγνώστους αλλά και σε όσους σε έχουν πληγώσει. Είναι ικανό να φέρει τόσο όμορφους ευωδιαστούς καρπούς διαφορετικούς σε κάθε κλαδί ενώ καλύπτεται από ένα πυκνό φύλλωμα πολλών και διαφορετικών εκφράσεων αγάπης όπως ένα φιλί, μια αγκαλιά, ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, μια ζωγραφιά, ένας παρηγορητικός λόγος, ένας λόγος συγχώρεσης, ένας ώμος που θα στηρίξει, ένα χέρι που θα σηκώσει, μία πόρτα που θα ανοίξει. Εκεί είναι που θα καταλάβεις πως ότι αναζητούσες μέχρι τώρα ήταν πεσμένα φύλλα και καρποί από αυτό το δέντρο και θραύσματα από τον κορμό του. Είχαν αυτό το άρωμα επάνω τους και έλπιζες ότι και το ίδιο το δέντρο θα βρισκόταν εκεί. Μπορεί κάποια στιγμή να βρήκες ένα ολόκληρο κλαδί αγάπης που να κράτησε λίγο καιρό αλλά μακριά από το δέντρο δεν άργησε να μαραθεί. Όπως θα έλεγες πως βρίσκεσαι πάνω σε μια σκάλα είτε είσαι στο χαμηλότερο σκαλί είτε στο ψηλότερο έτσι μπορούσες να παραπλανηθείς πιστεύοντας ότι βρήκες την αγάπη ακόμα και αν είχες ανακαλύψει ένα πεσμένο φύλλο αλλά όχι το ίδιο το δέντρο της αγάπης. Μέχρι τώρα έψαχνες μια αιτιολογία για να δείξεις αγάπη αλλά τώρα ξεχνάς κάθε αφορμή για να κρύψεις την αγάπη που ξεχειλίζει από μέσα σου.Η αναζήτηση τελείωσε. Τώρα Τον βρήκες, θες να γεμίσεις τον κόσμο με Αυτόν και να φωνάξεις σε όλους πως μπορούν να Τον βρουν και αυτοί. Είναι πραγματικά τόσο απλό.