Τι δεν είναι η Αγiα Γραφη

Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που η Αγία Γραφή είχε θεοποιηθεί. Σε κάθε μου ερώτημα, όποτε ρωτούσα κάποιον πιο πνευματικό, το μόνο που θα σκεφτόταν για να μου απαντήσει ήταν το εξής: “τι λέει η Αγία Γραφή;” και θα μου έριχνε κάποιο απόσπασμα στα μούτρα για να τελειώνει με μένα και τα θέματα μου. Όπως ακριβώς κάνουμε και σε μια μπανάνα που έχουμε την υποψία πως έχει μαυρίσει λίγο στο τέλος: Παίρνουμε το μαχαίρι και κόβουμε αρκετή, έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι πως δεν … κινδυνεύουμε.

Ίσως να μην σας φαίνεται αυτό παράξενο, αλλά επιτρέψτε μου να το εξηγήσω λίγο ακόμα με ένα προσωπικό παράδειγμα.

Πριν λίγο καιρό, έληξε μια 18-μηνη περίοδος, κατά την οποία είχα αφήσει μακριά μαλλιά, για να διαμαρτυρηθώ για την απίστευτη γραφειοκρατία στους κόλπους και το περιβάλλον του ιδρύματος που εργάζομαι. Γιατί 18-μηνη; γιατί το ίδρυμα αυτό μου χρωστούσε 17-18 μηνιάτικα. Γιατί μακριά μαλλιά; γιατί ήθελα να κάνω κάτι που θα φανεί σε αυτούς που με ξέρουν, και σε αυτούς που με ρωτούν. Πόσες φορές άλλωστε όταν έχει πορεία στο κέντρο και αναγκάζομαι να κάνω τον γύρω της Αθήνας για να πάω στη δουλειά μου, δεν έκατσα να ρωτήσω γιατί διαμαρτύρονται. Δεν με ενδιέφερε, είχα νευριάσει μαζί τους που μου προξενούν ζημιά, τρώγοντας από τον χρόνο μου!

Όμως όταν δημιουργείς στον άλλον την απορία, τότε αυτός ρωτάει πρώτος!, είτε τότε που τα άφηνα, είτε αφού με έβλεπαν ξαφνικά φρεσκοκουρεμένο. Αυτή λοιπόν ήταν, με αυτήν την οπτική, η πιο επιτυχημένη διαμαρτυρία που έχω κάνει ποτέ. Εσείς δεν θα με ρωτούσατε πώς και τα άφησα/έκοψα; Δείτε το πριν και το μετά.

10406457_217227261956210_8012169232801829298_n[1]                      12391034_217227328622870_2952833942333255700_n[1]

Θα μου πείτε, “καλά τι σχέση έχει όλο αυτό με την Αγία Γραφή;”

“Έχει!” θα πω. Ξέρετε, στη γειτονιά μου την παλιά, είχα πολυ καλό όνομα. Γιατί ποτέ μου δεν είχα σκουλαρίκια, μακρύ μαλλί, δεν έκανα σούζες με το μηχανάκι / το ποδήλατο (δεν ρώτησε ποτέ κανένας αν μπορούσα να κάνω..), δεν γύριζα σε κλαμπάκια, δεν είχα ταττού, δεν γύριζα με τη μία και με την άλλη… ξέρεις. Το καλύτερο παιδί. Όταν λοιπόν ξαφνικά άφησα μαλλί, έπαθαν κάποιοι πανικό!

Σου λέει, αφού το λέει η Αγία Γραφή! είναι αμαρτία στον άντρα να έχει μακρύ μαλλί, και το ξέρει! πώς και το αφήνει; Λες να ξεπίστεψε; κάτσε να του το θυμίσουμε.. Βέβαια δεν λέει “αμαρτία” το κείμενο, αλλά ατιμία. Αλλά θα το δούμε αργότερα αυτό.

Οπότε η όλη φάση είχε απίστευτη πλάκα. Αρχικά άκουγα σχόλια τύπου: “τι έγινε; δεν έχεις λεφτά για κομμωτήριο;” μέχρι που ένα παιδί που ήταν πιο … πιστός στην Αγία Γραφή από μένα, για να με βοηθήσει, μου είπε: “πού πας μωρή ξεμαλλιασμένη;”

Αχχχ το γέλιο που έριχνα από μέσα μου, για αυτό που έβλεπα στις διάφορες αντιδράσεις, δεν λεγόταν! Και η χαρά μου ολοκληρώθηκε όταν την ημέρα που κουρεύτηκα, αντίκρυζα στα βλέμματα πολλών το.. “επιτέλους έβαλε μυαλό”. Δεν είχαν προσέξει οι συγκεκριμένοι πως όλο αυτό που κάνω είχε ημερομηνία λήξης από την πρώτη στιγμή; Δεν είχαν καταλάβει τον λόγο που το είχα κάνει. Δεν έχουν καταλάβει, όμως, ακόμα χειρότερα, τι είναι η Αγία Γραφή και τι ακριβώς διαδραματιζόταν την εποχή που γράφτηκε το συγκεκριμένο κομμάτι που μιλούσε για τα μαλλία.

Πείτε μου λίγο, όταν κουρεύτηκα, ξαναέγινα πιστός;

Λοιπόν, ίσως έχετε ακούσει και εσείς την άποψη πως “η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού”. Ξέρετε τι είναι αυτό; Αυτό είναι λάθος. Είναι ένα μεγάαααλο λάθος.

Γιατί είναι λάθος;

  1. με το να λέμε κάτι τέτοιο, δίνουμε στην Αγία Γραφή έναν χαρακτήρα, μια προσωπικότητα… πώς να το πω; την ταυτίζουμε με τον Ιησού! Άλλωστε, όταν ο Ιωάννης ο μαθητής πρωτομιλάει για τον Χριστό, πριν ενσαρκωθεί και ονομαστεί Ιησούς, τον ονομάζει “ο Λόγος”. Αν λοιπόν το ίδιο όνομα το δίνουμε και στον Ιησού και στην Αγία Γραφή, τότε μπορούμε να πούμε κυριολεκτικά πως έχουμε τον Θεό πάνω στο γραφείο μας, στη βιβλιοθήκη μας σκονισμένο, σε ηλεκτρονική μορφή.. κλπ. Ας μην ξεχάσουμε πόσες φορές οι διάφορες εκκλησίες χρησιμοποίησαν στο παρελθόν “τον Λόγο του Θεού” για να κάψουν μάγισσες.. με out of the context κείμενα.
  2. Ονομάζοντας την Αγία Γραφή “λόγο του Θεού”, δίνουμε την εντύπωση πως κάθε τι που έχει ειπωθεί και γραφτεί και διατηρηθεί εκεί μέσα, το έχει πει ο Θεός. Λοιπόν προσέξτε: ό,τι είναι προφητεία στην Παλαιά Διαθήκη, και ό,τι λέει “αυτό λέω εγώ, ο Κύριος του σύμπαντος”, να το δεχτώ ότι είναι λόγος του Θεού. Ό,τι εχει πει ο Χριστός, επίσης. Αλλά όλα τα υπόλοιπα; τα έχει πει ο Θεός; Άλλο θεόπνευστα, άλλο θεόγραπτα/θεϊκά! Θα επιστρέψω σε αυτό (δείτε το σημείο 3 στην πιο κάτω παράγραφο)
  3. Δίνουμε επίσης την εντύπωση πως η Αγία Γραφή περιέχει όοοοολη τη σοφία του Θεού. Είναι δηλαδή πεπερασμένος και μάλιστα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας περιγεγραμμένος ο Θεός και ο Λόγος του στην Αγία Γραφή; Δεν έχει τίποτα άλλο να πει;

Όχι, Όχι, Όχι!

Ωραία, εξήγησα γιατί είναι λάθος. Τώρα γιατί είναι μεγάααααλο λάθος;

  1. Η Παλαιά Διαθήκη, όχι το σύνολο των βιβλίων, αλλά η Διαθήκη που έδωσε ο Θεός στον Αβραάμ, έχει πια … απαρχαιωθεί! σύμφωνα με τον συγγραφέα της προς Εβραίους επιστολής. Λέει χαρακτηριστικά “εν τω λεγειν καινην πεπαλαιωκε την πρωτην το δε παλαιουμενον και γηρασκον εγγυς αφανισμου”. Άρα αν περιμένουμε να πει κάτι ο Θεός, δηλαδή να “ακούσουμε τον λόγο του Θεού” τότε σίγουρα αυτό δεν είναι να φύγουμε από την Καινή Διαθήκη και να γυρίσουμε στην Παλαιά. Τι εννοώ; Η Αγία Γραφή έχει μια ιστορικότητα, έγιναν κάποια πράγματα που οδήγησαν σε κάποια άλλα. Δεν μπορούμε τώρα να λιθοβολούμε μοιχούς.. άλλα είπε ο Χριστός, σωστά; Ζούμε με την υπόσχεση της Καινής Διαθήκης. Βάζοντας στο ίδιο επίπεδο την Παλαιά και την Καινή, δημιουργούμε τουλάχιστον καταστάσεις που οδηγούν σε σχιζοφρένεια.
  2. Η Παλαιά Διαθήκη περιέχει προφητείες. Κάποιες από αυτές έγιναν. Κάποιες άλλες, όχι ολοκληρωτικά ακόμα. Αυτές που έγιναν, έγιναν. Μην λέμε τώρα “Λόγο του Θεού” αυτό που τότε ήταν “Λόγος του Θεού”. Όχι ότι δεν είναι, αλλά ότι εκπληρώθηκε. Δεν χρειάζεται ο Θεός να μας ξαναυποσχεθεί κάτι που έχει ήδη εκπληρωθεί, άρα ποιος ο λόγος να το φέρνουμε σε ενεστώτα; σε ενεργό ρόλο; Καλύτερα να λέμε πως η Αγία Γραφή περιέχει “λόγια του Θεού”.
  3. Η Καινή Διαθήκη περιέχει μεν τη διδασκαλία του Χριστού, περιέχει όμως και διδασκαλίες των αποστόλων. Μία από τις αγαπημένες μου ιστορίες που διαφοροποιεί τα δύο αυτά είναι η εξής:

Μαζεύονται οι πρεσβύτεροι και οι απόστολοι (βλ. Πράξεις 15) και λένε στο περίπου “Παιδιά έχουμε θέμα! πάνε κάποιοι και λένε πως οι χριστιανοί πρέπει να κάνουν περιτομή και να τηρούν τον Νόμο! Λοιπόν τι θα κάνουμε;” Ο Πέτρος τότε, τους εξήγησε πως αυτό είναι ανώφελο, με πολύ καλά επιχειρήματα και τέλος-πάντων οδηγήθηκαν σε μία συμφωνία, την οποία πρότεινε ο Ιάκωβος, ο αδελφόθεος και ανατέθηκε στον Παύλο και σε κάποιους άλλους να πάρουν μια επιστολή με οδηγίες για να την παραδώσουν στις εκκλησίες.

Προσέχτε τώρα τι έγινε, γιατί αυτό είναι σημείο-κλειδί για κάθε χριστιανό που πιστεύει πως η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη. Ναι είναι Θεόπνευστη, αλλά έχει μια άλλη σημασία από αυτήν που συνήθως νομίζουμε.. (Η Αγία Γραφή είναι βιβλίο, και ως βιβλίο διαβάζεται! δεν είναι φυλαχτό! ούτε το διαβάζουμε ωσάν να κάνουμε μάγια.. ότι δηλαδή είναι “ιερά γράμματα” και η εκφορά τους… σώζει!)

Γράφουν, λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα πως οι καινούργιοι πιστοί, που έχουν επιστρέψει από τα έθνη, δεν χρειάζεται να ακολουθούν τον Νόμο, αλλά.. να απέχουν από ειδωλόθυτα, αίμα, πνικτό και πορνεία. Γιατί φυλάγοντας τους εαυτούς τους από αυτά, θα κάνουν καλά.

Προκύπτουν λοιπόν οι εξής ερωτήσεις

α) Μα γιατί στο καλό αυτά τα τέσσερα και όχι όλον τον Νόμο;

β) Μα ο Χριστός δεν δίδαξε τίποτα σχετικό! τι τους έπιασε;

γ) Μα στη συνέχεια, από αυτά τα τέσσερα, μόνο η πορνεία ξανααναφέρεται σε ολόκληρη την Καινή Διαθήκη. Τι έγινε με τα υπόλοιπα;

Η απάντηση βρίσκεται στο πρόβλημα. Το πρόβλημα ήταν πως υπήρχε ανομοιογένεια μεταξύ των παλιών πιστών (Ιουδαίων που έγιναν Χριστιανοί) και των καινούργιων (εθνικοί που έγιναν Χριστιανοί). Καθώς λοιπόν σε κάθε πόλη κηρύττεται ο Νόμος (15:21), το να μην κάνεις αυτά τα τέσσερα, δημιουργείς σκάνδαλο στους παλιούς πιστούς που τον ξέρουν. Ναι, ξέρω, ο Χριστός δεν τα δίδαξε αυτά (οκ για την πορνεία είπε), αλλά οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι έπρεπε κάτι να κάνουν για να δημιουργήσουν μια ανεκτικότητα, μια ισορροπία.. μέχρι να ωριμάσει η κατάσταση. Έπραξαν, λοιπόν, ως γνήσιοι ειρηνοποιοί! Όπως δηλαδή τους είχε παραγγείλει ο Χριστός.

Φυσικά, αυτά δεν έγιναν ο “νέος Νόμος” των Χριστιανών, καθώς ο ίδιος ο Παύλος, ο οποίος είχε εξουσιοδοτηθεί από το συμβούλιο αυτό της Ιερουσαλήμ να μεταφέρει την επιστολή με τις 4 οδηγίες, γράφει αργότερα στους Κορινθίους (Ά Κορ. 8:4), πως δεν έχουν κανένα νόημα τα ειδωλόθυτα.. και σταδιακά αναιρεί αυτήν την οδηγία. Τι θα πούμε τώρα; πως τη μία είχε δίκιο και την άλλη άδικο; Νομίζω είναι πιο τίμιο να δεχτούμε την ιστορικότητα του κειμένου, και να μην εφαρμόζουμε άσχετα κείμενα σε άσχετες καταστάσεις. Π.χ. στηριζόμενοι σε αυτό το κείμενο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα δεν δέχονται μεταγγίσεις αίματος. Μία στραβή (κακή) θεολογία μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο πολλών ζωών…

Στο ίδιο όμως αυτό κείμενο της Ά Κορινθίους δίνεται μια νέα εντολή, να μην αφήνουν μακριά μαλλιά οι άντρες, και να μην ξυρίζουν τα μαλλιά τους οι γυναίκες, αλλά να φορούν κάλυμμα όταν προσεύχονται ή προφητεύουν. Τι γίνεται λοιπόν; αν δεν υπάρχει άλλη επιστολή που να την αναιρεί, αυτό σημαίνει πως αυτή γίνεται “ο νέος Νόμος”; αχχχ πότε θα μάθουμε;

Ευτυχώς η ιστορία μας διδάσκει, πως στην Κόρινθο υπήρχαν ιερόδουλες, οι οποίες λειτουργούσαν σχεδόν όπως οι πόρνες, με τη διαφορά ότι ξύριζαν το κεφάλι τους, ενώ οι πόρνες άφηναν μακρύ μαλλί και περιποιημένο. Αυτό γινόταν έτσι ώστε να ξεχωρίζουν οι δύο αυτές… τάξεις.

Όταν όμως οι γυναίκες από όλες τις τάξεις επέστρεφαν στον Χριστό / πίστευαν, είτε παντρεμένες, είτε όχι, είτε κοινές (πόρνες) είτε ιερόδουλες, έπρεπε με κάποιον τρόπο να μην ξεχωρίζουν μέσα στην εκκλησία, για να μην υπάρχουν περιθώρια για κουτσομπολιό. (π.χ. πωω τη βλέπεις αυτή; αυτή δούλευε στο ιερό της Αφροδίτης και έχει πάει με τον μισό ανδρικό πληθυσμό που είναι σε καράβι!)

Αλήθεια σας λέω, την εποχή που είχα μακρύ μαλλί δεν ήμουν περισσότερο αμαρτωλός! αυτό μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε ως επιχείρημα αγαπητοί φίλοι μακρυμάλληδες, στους κολλημένους με την μπάλα..

Σας αφιερώνω λοιπόν αυτό το κομμάτι, το οποίο μιλάει για αυτήν την ακραία αμαρτία: τα μακριά μαλλιά

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *