“Όσα περισσότερα έχεις, τόσο περισσότερο απασχολημένος θα είσαι, τόσο λιγότερα θα δίνεις”

Η συνέντευξη που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις που είχει δώσει η Μητέρα Τερέζα στον Edward W. Desmond το 1989 για λογαριασμό του περιοδικού «Time». Αποσπάσματα από τη συνέντευξη εμφανίστηκαν στο περιοδικό «Time» και το πλήρες κείμενο της συνέντευξης εμφανίστηκε στο «The National Catholic Register».

Τί κάνατε σήμερα το πρωί;
Προσευχόμουν.

Πότε αρχίσατε;
Τεσσερισήμισι.

Και μετά απ’ αυτό;
Προσπαθούμε να προσευχόμαστε μέσω της δουλειάς μας κάνοντάς το με τον Ιησού, για τον Ιησού, στον Ιησού. Αυτό μας βοηθάει να βάλουμε ολάκερη την καρδιά και την ψυχή μας σ’ αυτό. Αυτός που πεθαίνει, ο ακρωτηριασμένος, ο ψυχικά ασθενής, ο ανεπιθύμητος, ο αντιπαθητικός όλοι αυτοί είναι ο Ιησούς μεταμφιεσμένος.

Οι άνθρωποι σας ξέρουν ως ένα είδος θρησκευτικού κοινωνικού λειτουργού. Καταλαβαίνουν την πνευματική βάση της δουλειάς σας;
Δεν ξέρω. Αλλά τους δίνω μια ευκαιρία να έρθουν και να αγγίξουν το φτωχό. Όλοι πρέπει να το νιώσουν αυτό. Τόσοι πολλοί νέοι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα πάντα για να κάνουν ακριβώς αυτό. Είναι κάτι εντελώς απίστευτο στον κόσμο, έτσι δεν είναι; Και όμως είναι υπέροχο. Οι εθελοντές μας γυρίζουν πίσω άλλοι άνθρωποι.

Μήπως το γεγονός ότι είστε γυναίκα κάνει το μήνυμά σας πιο κατανοητό;
Δεν το βλέπω έτσι.

Αλλά δεν θεωρείτε πως ο κόσμος ανταποκρίνεται καλύτερα σε μια μητέρα;
Οι άνθρωποι ανταποκρίνονται όχι λόγω εμού, αλλά λόγω αυτού που κάνουμε. Πριν, οι άνθρωποι μιλούσαν πολύ για τους φτωχούς, αλλά τώρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι μιλούν στους φτωχούς. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά. Το έργο το έχει κάνει αυτό. Η παρουσία των φτωχών είναι γνωστή τώρα, ιδιαίτερα των φτωχότερων των φτωχών, των αποκλεισμένων, των αγαπημένων, των εγκαταλελειμμένων. Πριν, κανείς δεν έκανε τίποτα για τους ανθρώπους που βρισκόντουσαν στο δρόμο. Έχουμε μαζέψει από τους δρόμους της Καλκούτα 54.000 ανθρώπους, και 23.000 περίπου έχουν πεθάνει σε εκείνο το μοναδικό δωμάτιο [στο Καλιγκάτ].

Γιατί έχετε τόσο μεγάλη επιτυχία;
Ο Ιησούς έγινε ο Ίδιος ο άρτος της ζωής προκειμένου να μας δώσει ζωή. Αυτός είναι ο λόγος που αρχίζουμε την ημέρα, με τη Θεία Λειτουργία. Και κλείνουμε την ημέρα με τη Λατρεία της Θείας Ευχαριστίας. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να έκανα αυτή τη δουλειά ούτε για μία εβδομάδα ακόμα εάν δεν είχα τέσσερις ώρες προσευχής κάθε μέρα.

Ταπεινή όπως είστε, θα πρέπει να είναι περίεργο πράμα να θεωρείστε ένα όργανο της χάρης του Θεού στον κόσμο.
Αλλά είναι το δικό Του το έργο. Νομίζω ότι ο Θεός θέλει να δείξει το μεγαλείο Του χρησιμοποιώντας ένα τίποτα.

Είστε ένα τίποτα;
Είμαι απόλυτα βέβαιη γι’ αυτό.

Δεν αισθάνεστε ότι έχετε ξεχωριστές αρετές;
Δεν το νομίζω. Δεν διεκδικώ τίποτα από το έργο. Είναι δικό Του το έργο. Είμαι σαν ένα μικρό μολύβι στο χέρι Του. Αυτό είναι όλο. Εκείνος σκέφτεται. Εκείνος γράφει. Το μολύβι δεν κάνει τίποτα. Το μολύβι απλά επιτρέπει στον εαυτό του να χρησιμοποιηθεί. Με ανθρώπινους όρους, η επιτυχία του έργου μας θα ήταν αδύνατη, έτσι δεν είναι; Αυτό είναι ένα σημάδι ότι είναι δικό Του το έργο, καθώς και ότι χρησιμοποιεί τους άλλους ως όργανα – όλες τις Αδελφές μας. Κανένας από εμάς δεν θα μπορούσε να το δημιουργήσει αυτό. Ωστόσο δείτε τι έχει κάνει.

Ποιό είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού σε σας;
Οι φτωχοί.

Πώς είναι ένα δώρο;
Έχω την ευκαιρία να είμαι με τον Ιησού 24 ώρες την ημέρα.

Εδώ στην Καλκούτα, έχετε δημιουργήσει μια πραγματική αλλαγή;
Νομίζω πως ναι. Οι άνθρωποι είναι ενήμεροι για το τι συμβαίνει αλλά και πολλοί, πολλοί, πολλοί Ινδουιστές μοιράζονται πράγματα μαζί μας. Έρχονται και ταΐζουν τους ανθρώπους και υπηρετούν τους ανθρώπους. Τώρα δεν θα δείτε κάποιον άνθρωπο να πεθαίνει έξω στο δρόμο. Έχει δημιουργήσει μια παγκόσμια ευαισθητοποίηση για τους φτωχούς.

Πέρα απ’ το να δείχνετε τους φτωχούς στον κόσμο, έχετε μεταφέρει οποιοδήποτε μήνυμα σχετικά με το πώς να εργάζεται κανείς με τους φτωχούς;
Πρέπει να τους κάνεις να αισθάνονται ότι αγαπιούνται και είναι επιθυμητοί. Είναι ο Ιησούς για μένα. Πιστεύω σε αυτό πολύ περισσότερο από το να κάνεις μεγάλα πράγματα γι’ αυτούς.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη ελπίδα σας για την Ινδία;
Να δώσω τον Ιησού σε όλους.

Αλλά δεν ευαγγελίζεστε με τη συμβατική έννοια του όρου.
Τους ευαγγελίζομαι με τα έργα μου της αγάπης.

Είναι αυτός ο καλύτερος τρόπος;
Για μας, ναι. Για κάποιον άλλο, κάτι άλλο. Ευαγγελίζομαι με τον τρόπο που ο Θεός θέλει για μένα. Ο Ιησούς είπε πηγαίντε και κηρύξτε σε όλα τα έθνη. Είμαστε τώρα σε τόσα πολλά έθνη κηρύττοντας το Ευαγγέλιο με τα έργα μας της αγάπης. “Έτσι θα καταλάβουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, εάν έχετε αγάπη μεταξύ σας.” Αυτό είναι το κήρυγμα που κάνουμε, και νομίζω ότι είναι πιο αληθινό.

Οι φίλοι σας λένε ότι είστε απογοητευμένη που το έργο σας δεν έχει φέρει περισσότερες αλλαγές σε αυτό το μεγάλο Ινδουιστικό έθνος.
Οι ιεραπόστολοι δεν το σκέφτονται αυτό. Θέλουν μονάχα να κηρύττουν το Λόγο του Θεού. Πολλοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτό. Αλλά οι άνθρωποι κάνουν την προσευχή πράξη με το να έρχονται και να υπηρετούν τους ανθρώπους. Συνεχώς άνθρωποι έρχονται να ταΐσουν και να υπηρετήσουν, τόσους πολλούς, πηγαίντε να δείτε. Παντού βοηθούν οι άνθρωποι. Δεν ξέρουμε το μέλλον. Όμως η πόρτα είναι ήδη ανοιχτή στο Χριστό. Μπορεί να μην είναι μια μεγάλη αλλαγή σαν κι αυτήν, αλλά δεν ξέρουμε τι γίνεται στην ψυχή.

Τί πιστεύετε για τον Ινδουισμό;
Αγαπώ όλες τις θρησκείες, αλλά είμαι ερωτευμένη με τη δικιά μου. Καμία συζήτηση. Αυτό είναι που πρέπει να αποδείξουμε σ’ εκείνους. Βλέποντας αυτό που κάνω, συνειδητοποιούν ότι είμαι ερωτευμένη με τον Ιησού.

Και θα έπρεπε να αγαπήσουν κι εκείνοι τον Ιησού;
Φυσικά, αν θέλουν ειρήνη, αν θέλουν χαρά, ας τους αφήσουμε να βρούνε τον Ιησού. Αν οι άνθρωποι γίνονται καλύτεροι Ινδουιστές, καλύτεροι Μουσουλμάνοι, καλύτεροι Βουδιστές μέσω των πράξεών μας της αγάπης, τότε υπάρχει κάτι άλλο που καλλιεργείται εκεί. Έρχονται πιο κοντά και πιο κοντά στο Θεό. Όταν έρχονται πιο κοντά, θα πρέπει να επιλέξουν.

Εσείς και ο Ιωάννης Παύλος Β’, μεταξύ άλλων Εκκλησιαστικών ηγετών, μίλησατε εναντίων ορισμένων τρόπων ζωής στη Δύση, εναντίον του υλισμού και της άμβλωσης. Πόσο θορυβημένη είστε;
Λέω πάντα ένα πράγμα: Αν μια μητέρα μπορεί να σκοτώσει το ίδιο της το παιδί, τότε τι έχει απομείνει στη Δύση ώστε να χαθεί; Είναι δύσκολο να εξηγηθεί, αλλά είναι ακριβώς αυτό.

Όταν μιλήσατε στο Πανεπιστήμιου του Χάρβαρντ πριν από μερικά χρόνια, είπατε ότι η άμβλωση ήταν ένα μεγάλο κακό και το κοινό σας αποδοκίμασε. Τί σκεφτήκατε όταν το κοινό σας αποδοκίμαζε;
Το προσέφερα στον Κύριό μας. Είναι όλα γι’ Αυτόν, δεν είναι; Τον άφησα Εκείνον να πει ό,τι θέλει.

Αλλά αυτοί οι άνθρωποι που σας αποδοκίμασαν θα λέγατε ότι δεν θέλουν και αυτοί μόνο το καλύτερο για τις γυναίκες;
Μπορεί. Αλλά πρέπει να πούμε την αλήθεια.

Και αυτή είναι;
Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να σκοτώνουμε. Ου φονεύσεις, μια εντολή του Θεού. Και παρόλα αυτά θα σκοτώναμε τον αβοήθητο, το μικρό; Βλέπετε εξαπτόμαστε επειδή οι άνθρωποι ρίχνουν βόμβες και τόσοι πολλοί σκοτώνονται. Για τους ενήλικες, υπάρχει τόση πολλή έξαψη στον κόσμο. Αλλά γι’ αυτό το μικρό στη μήτρα, ούτε καν μια φωνή; Δεν μπορεί καν να μεταναστεύσει. Αυτό το παιδί είναι το φτωχότερο των φτωχών.

Είναι ο υλισμός στη Δύση ένα εξίσου σοβαρό πρόβλημα;
Δεν ξέρω. Έχω τόσα πολλά πράγματα να σκεφτώ. Προσεύχομαι πολύ γι’ αυτό, αλλά δεν έχω κυριευτεί από αυτό. Πάρτε τη σύναξή μας, για παράδειγμα, έχουμε πολύ λίγα, έτσι δεν έχουμε κάτι ώστε να απορροφηθούμε απ’ αυτό. Όσα περισσότερα έχεις, τόσο περισσότερο θα είσαι απασχολημένος, τόσο λιγότερα θα δίνεις. Αλλά όταν έχεις τα λιγότερα πιο πολύ ελεύθερος θα είσαι. Η φτώχεια για εμάς είναι ελευθερία. Δεν είναι ταπείνωση, εκκλησιαστική ποινή. Είναι χαρούμενη ελευθερία. Δεν υπάρχει τηλεόραση εδώ, ούτε αυτό, ούτε εκείνο. Αυτή είναι η μόνη θερμάστρα σε ολόκληρο το σπίτι. Δεν έχει σημασία πόσο ζεστό είναι, και είναι για τους επισκέπτες. Αλλά είμαστε απόλυτα ευτυχισμένοι.

Πώς βρίσκετε τους πλούσιους τότε;
Βρίσκω τους πλούσιους πολύ φτωχότερους. Μερικές φορές είναι πιο μοναχικοί μέσα τους. Ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι. Χρειάζονται πάντα κάτι περισσότερο. Δεν λέω ότι όλοι τους είναι έτσι. Δεν είναι όλοι το ίδιο. Βρίσκω ότι η φτώχεια δύσκολα αφαιρείται. Η πείνα για αγάπη είναι πολύ πιο δύσκολο να αφαιρεθεί από την πείνα για ψωμί.

Ποιό είναι το πιο θλιβερό μέρος που έχετε επισκεφτεί;
Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να θυμηθώ. Είναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους να υποφέρουν., ειδικά τη διαλυμένη οικογένεια, την αντιπαθητική, την παραμελημένη. Είναι μια μεγάλη θλίψη· είναι πάντα τα παιδιά που υποφέρουν περισσότερο όταν δεν υπάρχει αγάπη μέσα στην οικογένεια. Αυτό είναι φοβερός πόνος. Πολύ δύσκολο επειδή δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Αυτή είναι η μεγάλη φτώχεια. Αισθάνεσαι αβοήθητος. Αλλά αν πάρεις ένα άτομο που πεθαίνει από την πείνα, θα του δώσεις φαγητό και αυτό ήτανε.

Γιατί το τάγμα σας έχει αυξηθεί τόσο γρήγορα;
Όταν ρωτάω τους νέους γιατί θέλουν να έρθουν σε μας, λένε ότι θέλουν τη ζωή της προσευχής, τη ζωή της φτώχειας και τη ζωή της υπηρεσίας προς τους φτωχότερους των φτωχών. Μια πολύ πλούσια κοπέλα μού έγραψε και μου είπε ότι για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα λαχταρούσε να γίνει καλόγρια. Όταν μας συνάντησε, είπε ότι δεν θα έχω να παραδώσω τίποτα ακόμη και αν παρέδιδα τα πάντα. Βλέπετε, αυτή είναι η νοοτροπία των νέων σήμερα. Έχουμε πολλές απορροφήσεις.

Υπάρχει μια κριτική για την πολύ αυστηρή αγωγή κάτω από την οποία εσείς και οι Αδελφές σας ζουν.
Είναι επιλογή μας. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε εμάς και τους φτωχούς. Γιατί τί θα μας φέρει πιο κοντά στους φτωχούς συνανθρώπους μας; Πώς μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς απέναντί τους αν ζούσαμε μια άλλη ζωή; Αν έχουμε το οτιδήποτε μπορούν τα χρήματα να δώσουν, που ο κόσμος μπορεί να δώσει, τότε ποιά η σχέση μας με τους φτωχούς; Τί γλώσσα θα τους μιλήσω; Τώρα εάν οι άνθρωποι μου πούνε ότι είναι τόσο ζεστό, μπορώ να πω ας έρθουν να δουν το δωμάτιό μου.

Τόσο ζεστό;
Ακόμα πιο ζεστό, επειδή υπάρχει μια κουζίνα αποκάτω. Ένας άνθρωπος ήρθε και έμεινε εδώ ως μάγειρας στο σπίτι των παιδιών. Ήταν πλούσιος πριν και έγινε πολύ φτωχός. Έχασε τα πάντα. Ήρθε και είπε, “Μητέρα Τερέζα, δεν μπορώ να φάω αυτό το φαί.” Είπα, “εγώ το τρώω αυτό καθημερινά.” Με κοίταξε και μου είπε, “Το τρώτε κι εσείς; Εντάξει, θα το φάω κι εγώ τότε.” Και έφυγε απόλυτα ευτυχής. Τώρα αν δεν μπορούσα να του πω την αλήθεια, αυτός ο άνθρωπος θα είχε παραμείνει ψυχρός. Δεν θα είχε ποτέ αποδεχτεί τη φτώχεια του. Ποτέ δεν θα είχε δεχθεί να έχει αυτό το φαγητό όταν είχε συνηθίσει σε άλλα είδη φαγητών. Αυτό τον βοήθησε να συγχωρήσει, να ξεχάσει.

Ποιά είναι η πιο χαρούμενη χώρα που έχετε επισκεφθεί ποτέ;
Το Καλιγκάτ. Όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν εν ειρήνη, εν τη αγάπη του Θεού, είναι ένα θαυμάσιο πράγμα. Να βλέπετε τους φτωχούς ανθρώπους μας ευτυχισμένους μαζί με τις οικογένειές τους, αυτά είναι όμορφα πράγματα. Ο πραγματικός φτωχός γνωρίζει τι είναι η χαρά.

Υπάρχουν άνθρωποι που θα έλεγαν ότι είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε στη χαρά των φτωχών, ότι θα πρέπει να τους δοθούν κατοικίες, υπερυψωμένες.
Το υλικό στοιχείο δεν είναι το μόνο πράγμα που δίνει χαρά. Κάτι σπουδαιότερο από αυτό, η βαθιά αίσθηση της ειρήνης στην καρδιά. Είναι περιεχόμενα. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά μεταξύ πλούσιων και φτωχών.

Αλλά τί γίνεται με εκείνους που είναι καταπιεσμένοι; Ποιοί ωφελούνται;
Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι σαν κι αυτούς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να έρθουμε και να μοιραστούμε τη χαρά της αγάπης μαζί τους.

Θα έπρεπε ο ρόλος της Εκκλησίας να είναι μόνο να κάνει τους φτωχούς τόσο χαρούμενους εν Χριστώ όσο μπορεί να γίνουν;
Εσείς κι εγώ, είμαστε η Εκκλησία, έτσι δεν είναι; Πρέπει να μοιραζόμαστε με τους συνανθρώπους μας. Τα προβλήματα σήμερα προέρχονται επειδή οι άνθρωποι θησαυρίζουν, δεν δίνουν, δεν μοιράζονται. Ο Ιησούς το έκανε πολύ σαφές. Ό,τι κάνετε σε έναν από τούτους τους ελαχίστους αδελφούς μου, το κάνετε σε μένα. Δίνοντας ένα ποτήρι νερό, το δίνετε σε μένα. Παίρνετε ένα μικρό παιδί, παίρνετε εμένα. Ξεκάθαρα.

Εάν μιλήσετε με έναν πολιτικό ηγέτη που θα μπορούσε να κάνει περισσότερα για το λαό του, θα του λέγατε ότι πρέπει να κάνει κάτι καλύτερο;
Δεν το λέω μ’ αυτόν τον τρόπο. Λέω μοιραστείτε τη χαρά της αγάπης με τους συνανθρώπους σας. Επειδή ο πολιτικός ίσως δεν μπορεί να κάνει τη σίτιση όπως την κάνω εγώ. Αλλά θα έπρεπε να είναι σαφές στο μυαλό του να παρέχει τους κατάλληλους κανόνες και τις κατάλληλες ρυθμίσεις προκειμένου να βοηθήσει το λαό του.

Είναι δική μου δουλειά να κρατάω τους πολιτικούς ειλικρινείς, και δική σας δουλειά να μοιράζεστε τη χαρά με τους φτωχούς.
Ακριβώς. Και θα είναι για το καλό των ανθρώπων και τη δόξα του Θεού. Αυτό θα είναι πραγματικά εποικοδομητικό. Όπως ένας άνθρωπος μου λέει ότι διαφθείρετε τους ανθρώπους δίνοντάς τους ψάρι να φάνε. Πρέπει να τους δώσετε ένα καλάμι να πιάνουν το ψάρι. Και είπα ότι οι άνθρωποί μου δεν μπορούν καν να σταθούν, ακόμα λιγότερο να κρατήσουν ένα καλάμι. Αλλά θα τους δώσω το ψάρι να φάνε, και όταν είναι αρκετά δυνατοί, θα τους παραδώσω σε σας. Και θα τους δώσετε το καλάμι να πιάνουν το ψάρι. Αυτός είναι ένας όμορφος συνδυασμός, δεν είναι;

Οι φεμινίστριες Καθολικές καλόγριες λένε μερικές φορές ότι θα έπρεπε να διαχέετε την ενέργειά σας για να κάνετε το Βατικανό να χειροτονεί γυναίκες.
Αυτά δεν με αγγίζουν.

Ποιά η γνώμη σας για το φεμινιστικό κίνημα μεταξύ των μοναχών στη Δύση;
Νομίζω ότι θα έπρεπε να ασχολούμαστε περισσότερο με τον Κύριό μας από ό,τι με όλα αυτά, να ασχολούμαστε με τον Ιησού και να κηρύττουμε το Λόγο Του. Αυτό που μια γυναίκα μπορεί να δώσει, κανένας άνδρας δεν μπορεί. Γι’ αυτό ο Θεός τους έχει δημιουργήσει ξεχωριστά. Οι μοναχές, οι γυναίκες, οποιαδήποτε γυναίκα. Η γυναίκα έχει δημιουργηθεί για να είναι η καρδιά της οικογένειας, η καρδιά της αγάπης. Αν το χάσουμε αυτό, χάνουμε τα πάντα. Δίνουν αυτήν την αγάπη στην οικογένεια ή τη δίνουν στην υπηρεσία, πράγμα που είναι ο προοορισμός της.

Ο κόσμος θέλει να μάθει περισσότερα για εσάς.
Όχι, όχι. Αφήστε τους να έρθουν να μάθουν για τους φτωχούς. Θέλω να αγαπήσουν τους φτωχούς. Θέλω να προσπαθήσουν να βρούνε τους φτωχούς στις οικογένειές τους πρώτα, να φέρουν ειρήνη και χαρά και αγάπη στην οικογένεια πρώτα.

Ο Μάλκολμ Μάγκεριτζ είπε κάποτε ότι αν δεν είχατε γίνει Αδελφή και δεν βρίσκατε την αγάπη του Χριστού, θα ήσασταν μια πολύ σκληρή γυναίκα. Νομίζετε ότι κάτι τέτοιο αληθεύει;
Δεν ξέρω. Δεν έχω χρόνο να σκέφτομαι τέτοια πράματα.

Άτομα που εργάζονται μαζί σας λένε ότι είστε ασταμάτητη. Πάντα παίρνετε αυτό που θέλετε.
Σωστά. Όλα για τον Ιησού.

Και αν έχουν πρόβλημα με κάτι τέτοιο;
Για παράδειγμα, πήγα σε έναν άνθρωπο πρόσφατα που δεν θα μου έδινε αυτό που χρειαζόμουν. Είπα ο Θεός να σε ευλογεί, και έφυγα. Με πήρε πίσω και είπε τι θα έλεγα αν μου έδινε αυτό το πράγμα. Είπα ότι θα σου δώσω ένα “Ο Θεός να σε ευλογεί” και ένα μεγάλο χαμόγελο. Αυτό είναι όλο. Έτσι είπε τότε ελάτε, θα σας το δώσω. Πρέπει να ζούμε την απλότητα του Ευαγγελίου.

Γνωρίσατε κάποτε τον Μεγκίστου Χάιλε Μίριαμ, τον πιο τρομερό κομμουνιστή ηγέτη της Αιθιοπίας και έναν ορκισμένο άθεο. Τον ρωτήσατε αν είπε τις προσευχές του. Γιατί το ρισκάρατε;
Είναι ένα ακόμη παιδί του Θεού. Όταν πήγα στην Κίνα, ένας από τους κορυφαίους αξιωματούχους με ρώτησε, “Τί είναι ένας κομμουνιστής για εσάς;” είπα, “παιδί του Θεού.” Τότε το επόμενο πρωί οι εφημερίδες ανέφεραν ότι η Μητέρα Τερέζα είπε ότι οι κομμουνιστές είναι παιδιά του Θεού. Ήμουν χαρούμενη γιατί ύστερα από πολύ, πολύ καιρό το όνομα του Θεού τυπώθηκε στις εφημερίδες της Κίνας. Όμορφο.

Έχετε φοβηθεί ποτέ;
Όχι, φοβάμαι μονάχα μην προσβάλλω το Θεό. Είμαστε όλοι ανθρώπινα όντα, αυτή είναι η αδυναμία μας, έτσι δεν είναι; Ο διάβολος θα έκανε το οτιδήποτε για να μας καταστρέψει, να μας πάρει μακριά από τον Ιησού.

Πού βλέπετε το διάβολο στην εργασία;
Παντού. Όταν ένα άτομο επιθυμεί να έρθει πιο κοντά στο Θεό βάζει πειρασμούς στην προσπάθειά του να καταστρέψει την επιθυμία αυτή. Η αμαρτία έρχεται παντού, στις καλύτερες θέσεις.

Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Έχω τον Ιησού, δεν φοβάμαι τίποτα.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη απογοήτευσή σας;
Κάνω το θέλημα του Θεού, έτσι δεν είναι; Κάνοντας το θέλημα του Θεού δεν υπάρχει απογοήτευση.

Η δουλειά σας και η πνευματικής σας ζωή γίνονται ευκολότερες με το καιρό;
Ναι, όσο πιο κοντά ερχόμαστε στον Ιησού, τόσο περισσότερο γινόμαστε το έργο. Επειδή ξέρετε για ποιόν το κάνετε, με ποιούς το κάνετε και για ποιούς το κάνετε. Αυτό είναι πολύ ξεκάθαρο. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε καθαρή καρδιά για να δούμε το Θεό.

Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Μια ακόμη ημέρα. Το χθες έφυγε. Το αύριο δεν έχει έρθει. Έχουμε μόνο το σήμερα να αγαπάμε τον Ιησού.

Και το μέλλον του τάγματος;
Εκείνος θα φροντίσει.

Συνέντευξη: Edward W. Desmond
Μετάφραση: Κωστής Κοσμέας

Η Μητέρα Τερέζα βοήθησε τους φτωχούς και τους αρρώστους σε όλο τον κόσμο. Πέθανε το 1997 στην Καλκούτα της Ινδίας και, αμέσως μετά τον θάνατό της, αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’. Είναι κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης του 1979 για «τις εκστρατείες της σχετικά με την ενημέρωση για τη φτώχεια».