Είναι βαρύ πράγμα να λες πως ξέρεις πώς δουλεύει ο Θεός. Ας μιλήσουμε για αυτά που όντως καταλαβαίνουμε. Αλλιώς τι θα πούμε; Οι οπαδοί της ελεύθερης βούλησης δίνουν την εντύπωση πως είναι αρκετά “έξυπνοι” ή “ταπεινοί” – και ας μην το λένε πάντα – για να καταλάβουν το μήνυμα του Χριστού και να πιστέψουν στο έργο του. Αντίστοιχα οι οπαδοί του απόλυτου προορισμού μοιάζουν πολλές φορές να λένε σε κάποιον μη πιστό: “κοίτα, εγώ σου τα λέω, τώρα αν θα πιστέψεις δεν είναι στο χέρι σου – έχει να κάνει με το αν θέλει ο Θεός να πιστέψεις”.
Το πιο συναρπαστικό με αυτό το blog είναι πως μπορώ να γράψω αυτό που έχω καταλάβει εγώ, ο οποίος δεν είμαι και κανένας σπουδαίος. Δεν θέλω να έχω βιβλιογραφία όταν μεταδίδω τι κατάλαβα όταν διάβαζα εγώ απλά τη Γραφή μου. Ξαφνικά νιώθω πως η μελέτη της Αγίας Γραφής ολοένα και περισσότερο μεταμορφώνεται σε ένα πεδίο βολών επιστημονικής επιχειρηματολογίας. Τα πατερικά κείμενα και οι σύγχρονοι θεολόγοι υπάρχουν διαθέσιμα παντού, εδώ ΕΥΤΥΧΩΣ δίνεται απλά ένα βήμα σε χριστιανούς νέους να εκφράσουν τη δική τους γνώμη.
Η αγαπημένη μου βιβλική φράση αυτής της εβδομάδας ήταν η εξής – από το ευαγγέλιο του Ιωάννη στο 1ο κεφάλαιο:(η επισήμανση δικιά μου)
“οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιησου χριστου εγενετο” δηλαδή: ο νόμος δόθηκε από τον Μωυσή, η χάρις και η αλήθεια μέσω του Ιησού Χριστού έγινε.”
Στα προηγούμενα μέρη της ανάλυσής της επί του όρους ομιλίας ανέφερα πως η ομιλία θυμίζει ένα γράμμα και πως το γεγονός ότι διδάσκει ο Χριστός είναι αποκαλυπτικό. Για πρώτη φορά δίνεται τόσο απλόχερα η αλήθεια, η οποία θα συνοδευτεί από την εκπλήρωσή της, δηλαδή τη σταυρική χάρη.
Στον προβληματισμό τον Ευαγγελίων, οι συγγραφείς αναφέρουν πως πολλοί ακολουθούσαν τον Χριστό για την κάλυψη των σωματικών τους αναγκών και μόνο. Ο Χριστός όμως το πρώτο πράγμα που λέει όταν ανοίγει το στόμα του στην επί του όρους ομιλία, τη σημαντικότερη ομιλία που δόθηκε ποτέ, είναι κάτι για να ξεχωρίσει τους αληθινούς μαθητές από τους υστερόβουλους εγωιστές. Να θυμηθούμε εδώ πως βρισκόμαστε στην αρχή του γράμματος, στο “αγαπητή εκκλησία”, εδώ λοιπόν λέει “Μακάριοι οι”.. Μας πληροφορεί δηλαδή σε ποιους αναφέρεται η συνέχεια της ομιλίας.
μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοι παρακληθησονται
μακαριοι οι πραεις οτι αυτοι κληρονομησουσιν την γην
μακαριοι οι πεινωντες και διψωντες την δικαιοσυνην οτι αυτοι χορτασθησονται
μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοι ελεηθησονται
μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεον οψονται
μακαριοι οι ειρηνοποιοι οτι αυτοι υιοι θεου κληθησονται
μακαριοι οι δεδιωγμενοι ενεκεν δικαιοσυνης οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμας και διωξωσιν και ειπωσιν παν πονηρον ρημα καθ υμων ψευδομενοι ενεκεν εμου χαιρετε και αγαλλιασθε οτι ο μισθος υμων πολυς εν τοις ουρανοις ουτως γαρ εδιωξαν τους προφητας τους προ υμων
Διδάσκεται σε κάποιους θεολογικούς κύκλους πως οι μακαρισμοί βρίσκουν εκπλήρωση μόνο στον Χριστό. Να με συγχωρείτε, αλλά αν ήταν έτσι δεν θα χρησιμοποιούσε τον πληθυντικό ο Χριστός. Εδώ μιλάει για αυτούς που τους καλεί έξω από το σύμμεικτο πλήθος ή ακόμα καλύτερα τους εκλεκτούς!. “πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι” (Ματθ. 24:14)
Θα ήταν ωραίο νομίζω να ξεκινάμε την ημέρα μας μερικές φορές διαβάζοντας αυτούς τους 8 ή 9 κατά άλλους μακαρισμούς. Πρόκειται για μια υπενθύμιση του ρόλου μας. Να μου επιτραπεί εδώ να δώσω μια δική μου απόδοση στον πρώτο μακαρισμό ο οποίος είναι και ο πιο παρεξηγημένος αλλά και ο μακαρισμός κλειδί.: Μακάριοι οι ταπεινοί, αυτοί που δεν νομίζουν πως τα ξέρουν όλα. Αν νομίζεις πως ξέρεις, πώς θα μάθεις;
Προτείνω να ξαναδιαβάσουμε τους μακαρισμούς μερικές φορές και ίσως θα καταλάβουμε πως είμαστε σημαντικοί, όχι επειδή είμαστε καλοί, αλλά γιατί καλούμαστε να έχουμε σημαντικό ρόλο – έμπρακτη αγάπη. Θέλεις να ξεχωρίζεις σαν χριστιανός; μην βάζεις καινούργιους και σκληρούς κανόνες που κανείς δεν μπορεί και δεν θέλει να τηρήσει. Δες τα στάνταρ του Θεού. Θα είσαι πραγματικά μακάριος όταν αυτό που κυνηγάς είναι αυτό που ο Θεός θέλει για σένα.
Μήπως δεν πιάνουμε πολλές φορές τον εαυτό μας να μην υπάρχει πουθενά στις παραπάνω 8 κατηγορίες; Πώς γίνεται να γίνουμε και εμείς κάποιοι από αυτούς; Προσπάθεια; Καμία σχέση, αφιέρωση και πίστη στην αγιαστική δύναμη του Θεού. Η καλύτερη ώρα της ημέρας είναι η ώρα με το πιο σημαντικό πρόσωπο. Είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο ο Θεός για μένα;
Επιτρέψτε μου την εξής ανάγνωση: διαβάστε από το τέλος προς την αρχή τους μακαρισμούς με τον εξής τρόπο: Πώς γίνεται να είμαι μακάριος όταν με ονειδίζουν και με διώκουν; – αρκεί να είμαι ειρηνοποιός. Πώς γίνεσαι ειρηνοποιός; – αρκεί να είσαι καθαρός στην καρδιά. Πώς; Όντας ελεήμων. Πώς; κλπ κλπ. μέχρι να φτάσεις στο να είσαι ταπεινός στο πνεύμα. Αυτό είναι το αντίδοτο για όλες τις αμαρτίες. Αν υπερηφανευτείς, χάνεις το παιχνίδι. Αν μένεις ταπεινός και ζητάς από τον Θεό να σε μαθαίνει, σίγουρα θα υπάρχουν πολλά να μάθεις.
