Η Επί του όρους ομιλία (Μέρος 5) – Ο Χριστός και ο Νόμος

Έχουμε δει πως ο Χριστός απεκάλυψε σημαντικά πράγματα με απλά λόγια σε αυτούς που είχαν έρθει να τον ακούσουν. Η ομιλία του Χριστού έχει χαρακτηριστικά επιστολής. Έχει εξηγήσει σε ποιους απευθύνεται αυτή η επιστολή, στους μακάριους, σε αυτούς που θα ανταποκριθούν στο κάλεσμά Του. Ο Θεός μάλιστα θα τους τιμήσει και θα τους ονομάσει γιους του. Τους λέει στη συνέχεια πως τους θέλει να είναι πρώτον καθαροί, και δεύτερον διαθέσιμοι και ανοιχτοί – όχι κλεισμένοι. Να μην περιορίζουν τον Θεό ή καλύτερα να μην περιοριστούν σε μικροανθρώπινα συστήματα, ώστε να διαδίδεται το φως.
Συνεχίζει λοιπόν και λέει: “17Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλὰ πληρῶσαι.

18ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν· ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου, ἕως ἂν πάντα γένηται.

απόδοση: Μη νομίσετε ότι ήρθα (στη γη) για να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες, δεν ήρθα για να καταργήσω αλλά για να εκπληρώσω
Αλήθεια σας λέω, πως μέχρι να πάψει να υπάρχει ο ουρανός και η γη, δεν θα πειραχτεί καμία λεπτομέρεια από τον νόμο μέχρι τα πάντα να γίνουν.

Πριν να πω τίποτα καινούργιο, καλό είναι να σκεφτούμε κάποια δεδομένα:

1ον Ο ουρανός και η γη υπάρχουν ακόμα
2ον Οι χριστιανοί ακόμα διαβάζουν την Παλαιά Διαθήκη, γιατί μέσα από αυτή γνωρίζουν τον Θεό
3ον Οι εντολές του Χριστού δεν είναι αντίθετες με τον νόμο (τις 10 εντολές), αλλά βάζουν κάποια όρια εσωτερικά τα οποία οδηγούν τον πιστό στον αγιασμό, στην αποφυγή της αμαρτίας, στην εκπλήρωση του νόμου.

Όπως θα δούμε και αργότερα, ο Χριστός αναφέρεται ξανά στον νόμο λίγο αργότερα στο 7ο κεφάλαιο και 12ο στίχο του κατά Ματθαίον: Πάντα οὖν ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται.

4ον Ο νόμος δόθηκε στους Ισραηλίτες, ουδέποτε δόθηκε στους εθνικούς! Μάλιστα όταν κάποιοι προσπάθησαν να επιβάλουν στους εθνικούς χριστιανούς την περιτομή, η Εκκλησία μαζεύτηκε στην Ιερουσαλήμ και αποφάσισαν να πάρουν θέση – την αντίθετη. Αντί λοιπόν του νόμου έστειλαν κάποιους εκλεκτούς αδελφούς, εκ των οποίων ο Παύλος και ο Βαρνάβας με μια επιστολή που έλεγε:

Οι απόστολοι, και οι πρεσβύτεροι και οι αδελφοί, προς τους αδελφούς από τα έθνη, που [βρίσκονται] στην Αντιόχεια και τη Συρία και την Κιλικία, χαίρετε. 24 Επειδή ακούσαμε ότι μερικοί, που βγήκαν από μας, σας τάραξαν με λόγια, και διαστρέφουν τις ψυχές σας, λέγοντας να κάνετε την περιτομή, και να τηρείτε τον νόμο, στους οποίους εμείς αυτό δεν το παραγγείλαμε· 25 φάνηκε εύλογο σε μας, αφού συγκεντρωθήκαμε με την ίδια γνώμη, να εκλέξουμε κάποιους άνδρες, και να τους στείλουμε σε σας, μαζί με τους αγαπητούς μας Βαρνάβα και Παύλο, 26 ανθρώπους που παρέδωσαν τις ψυχές τους υπέρ του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. 27 Στείλαμε, λοιπόν, τον Ιούδα και τον Σίλα, για να σας αναγγείλουν προφορικά κι αυτοί τα ίδια. 28 Επειδή, φάνηκε εύλογο στο Άγιο Πνεύμα και σε μας, να μη επιβάλουμε σε σας κανένα βάρος περισσότερο, εκτός από τούτα τα αναγκαία, 29 να απέχετε από ειδωλόθυτα, και από αίμα, και πνικτό, και πορνεία· από τα οποία φυλάγοντας τον εαυτό σας, θα πράξετε καλά· υγιαίνετε. (Πράξεις 15 :23-29)

Τελικά λοιπόν δεν επιβάλλεται στους εθνικούς να τηρούν τον νόμο. Φυσικά οι 10 εντολές που δείχνουν τις αιώνιες αρχές του Θεού δεν φαίνεται να έχουν καταργηθεί. Όμως άλλες εντολές όπως αυτές περί θυσίας δεν έχουν πλέον κανένα νόημα, καθώς ο Χριστός πέθανε (και αναστήθηκε) και ως εκ τούτου δεν χρειάζεται πλέον να θυσιάζουμε ζώα για τις αμαρτίες μας. Μάλιστα αν το κάνουμε αυτό είναι σαν να είμαστε νοσταλγοί μιας άλλης εποχής, αυτής της Παλαιάς Διαθήκης και να παραβλέπουμε τη θυσία του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.Τι γίνεται όμως με τους Εβραίους; Αυτοί πρέπει να τηρούν τον νόμο; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα μας τη δίνει ο Απ. Παύλος στο 3ο κεφάλαιο προς Γαλάτας. Ο νόμος είναι μια παρένθεση που δόθηκε στον Μωυσή όχι γιατί δίνει σωτηρία, αλλά για να δείξει στον άνθρωπο πως είναι αμαρτωλός (ή καλύτερα για να εντοπίζεται και περιορίζεται η αμαρτία). Η σωτηρία δίνεται ως αποτέλεσμα της υπόσχεσης του Θεού στον Αβραάμ 430 χρόνια ΠΡΙΝ ακόμα δώσει ο Θεός στον Μωυσή τον νόμο. Η σωτηρία λοιπόν δεν έρχεται από την τήρηση του νόμου, αλλά από την υπόσχεση η οποία εκπληρώθηκε στον Χριστό.

Ο νόμος έγινε παιδαγωγός, μας οδήγησε στο να παραδεχτούμε την αμαρτία μας και να πιστέψουμε στον Χριστό. “Πλέον δεν υπάρχει Ιουδαίος και Έλληνας, δούλος και ελεύθερος, αρσενικό και θηλυκό, επειδή όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό“. Η πίστη στον Χριστό λοιπόν μας δικαιώνει. Και η πίστη δεν είναι συναίσθημα (μόνο), είναι υπακοή. Ο Χριστός εκπλήρωσε τον νόμο, πιστεύοντας (σ)τον Χριστό θεωρούμαστε/γινόμαστε και εμείς δίκαιοι.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *