Είναι φίλη μου στο facebook και μία από της κοπέλες που σέβομαι πολύ για τον τρόπο σκέψης και έκφρασης. Της ζήτησα να συμμετέχει ως αρθρογράφος στο blog, αφού εξετάσει το περιεχόμενο και πνεύμα των άρθρων που υπάρχουν ήδη. Ύστερα από 3 μέρες μου απάντησε το παρακάτω. Με την άδειά της το παραθέτω ως τροφή για σκέψη.
Αγαπητέ Γιώργο,
Σκέφτηκα ξανά και ξανά την πρότασή σου να γράψω στο μπλογκ που μου έστειλες. Είναι τόσα που μπορεί να πει κανείς για τον κόσμο τον οποίο ζούμε. Αναρωτήθηκα αν θα έγραφα, τι θα ήταν αυτό για το οποίο θα ήθελα να γράψω και γιατί. Και τότε διαπίστωσα κάτι πολύ περίεργο. Διαπίστωσα για πρώτη φορά εδώ και μήνες ότι δεν είχα τίποτε να πω, αν κι έχω πολλά να μοιραστώ.
Αγάπη……την αγάπη την βιώνεις….δεν την διαλαλείς, δεν την διδάσκεις. Δεν μπορείς να την χωρέσεις σε κείμενα με πρόζα, χλιδάτο λεξιλόγιο και άλλες τέτοιες φιοριτούρες. Πρέπει να την δείξεις έμπρακτα….ή και να την αποδείξεις ακόμα. Διευκρινίζω προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Δεν αντιτίθεμαι, ούτε διαφωνώ με το μπλογκ, τα κείμενά του ή τις απόψεις που παρουσιάζονται μέσα από αυτά. Απλά ψάχνω μέσα μου και δεν βρίσκω τίποτε να πω που να ισοδυναμεί με ένα μαντήλι που θα σκουπίσει τα δάκρυα, έναν ώμο που θα τα δεχθεί, ένα χέρι βοηθείας από κάποιον άγνωστο περαστικό.
Με στοιχειώνει τον τελευταίο λόγο αυτή η λέξη….αγάπη. Τι σημαίνει; Τι περιλαμβάνει; Ποιά η έκφρασή της; Και πώς μπορεί η αγάπη να αλλάξει τον κόσμο μας; Στέρεψα από λόγια Γιώργο. Ή μάλλον στέρεψα από λόγια που να έχουν ουσία και βαρύτητα. Μπορώ να σου γράψω κατεβατά γύρω από όποιο θέμα μου αναθέσεις. Νομίζω το ξέρεις αυτό. Αλλά τι νόημα έχει πλέον;
Ναι….πιστεύω ότι οι ιδέες μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Όμως η Ελλάδα έχει κορεστεί πλέον από μεγάλα λόγια και λαμπρές ιδέες. Δεν έχω τίποτε να προσθέσω που μπορεί να κάνει αυτόν τον κόσμο έστω και λίγο καλύτερο. Έτσι αποφάσισα ότι τουλάχιστον επί του παρόντος δεν επιθυμώ να γράψω, ούτε να δηλώσω τίποτα.
Ότι αν η Ελλάδα αυτή την στιγμή έχει αναγκη από κάτι, δεν είναι τα μεγαλόπνοα λόγια μου, αλλά τα ταπεινά έργα μου. Θέλω να μιλήσω και είναι πολλά αυτά που θέλω να πω….αυτά που πρέπει να ειπωθούν. Όχι όμως με τα λόγια. Επειδή συνειδητοποιώ ότι μπορεί η σκέψη μου να είναι λιγάκι χαοτική, συνοψίζω όλα όσα προσπάθησα να εκφράσω παραπάνω με κάτι που είπε κάποτε ο Φραγκίσκος της Ασσίζης: “Preach the gospel at all times and when necessary use words.” Ο Θεός μαζί με όλους σας στο εγχείρημά σας! Θα προσεύχομαι…
Ύστερα από αυτό το γερό τσίμπημα, ήθελα να σας ενημερώσω πως εκτός από τις εβδομαδιαίες ποδηλατάδες κλπ που κανονίζονται κάθε Τρίτη μέσα από την ομάδα του Facebook, σύντομα θα αρχίσουμε κοινωνικές δραστηριότητες που στόχο τους θα έχουν την έκφραση αγάπης προς τους ανένταχτους και παραμελημένους. Μπείτε στο group να οργανωθούμε! :D
