“γιατι μας εφτιαξες με ελαττωματα;”

Αν ο Θεός μας θέλει τόσο τέλειους, γιατί μας έφτιαξε με ελαττώματα;

Πρόσφατα κλήθηκα να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, η οποία δεν είναι μακριά από την ερώτηση: Αν υπάρχει Θεός, γιατί υπάρχει κακό στον κόσμο; Αν και η δεύτερη μπορεί να απαντηθεί σε κάποιον βαθμό φιλοσοφικά, προσωπικά δεν ικανοποιούμαι πλέον.

Για αυτόν τον λόγο θα προσπαθήσω να απαντήσω μέσω μιας τελείως διαφορετικής οδού, αυτής που όλοι ξέρουμε καλά – μάλιστα πολλοί την ξέρετε πολύ καλύτερα από μένα.

Φανταστείτε την εξής αρχή: υπάρχουν άνθρωποι που σε εμπνέουν να γίνεσαι καλύτερος. Υπάρχουν άλλοι που απλά σου βγάζουν τον χειρότερο εαυτό σου. Ίσως όλοι να προξενούν και τις δύο συμπεριφορές, απλά ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό και σε διαφορετικά θέματα. π.χ. ένας συνάδελφος μπορεί να σου ανάβει τα γλομπάκια με τα λάθη του, ενώ ένας άλλος να ασχολείται με το πρόβλημά σου, όποτε και να ζητήσεις βοήθεια, κάνοντάς σε να απολαύσεις τι σημαίνει να είναι ο διπλανός σου μεγάλος άνθρωπος – laaarge που λέμε.

Δηλαδή κάποιοι “καλοί” σε κάνουν να γίνεσαι “καλύτερος”. Κάποιοι “κακοί” σε κάνουν να γίνεσαι “χειρότερος”, αλλά ίσως ταυτόχρονα να μπορείς να τους εμπνεύσεις να γίνουν και αυτοί καλύτεροι. Ναι, ξέρω αυτοί οι όροι είναι γενικοί και παρεξηγήσιμοι, αλλά αντί για καλός – κακός, βάλτε ό,τι έχει αξία στον χαρακτήρα μας. Επίσης, ξέρω, να κάνουμε παρέα μόνο με τους καλούς! (γιατί σκασίλα μας για τους προβληματικούς).

(υποψιάζομαι πως: θα βρούμε μόνο τους καλύτερους των καλύτερων να ασχολούνται με τους χειρότερους των χειρότερων και να τους “κερδίζουν“)

Στη Χημική Μηχανική η βάση για τους αντιδραστήρες είναι τα ισοζύγια. Δηλαδή λέμε: αν τα ρεύματα εισόδου είναι μεγαλύτερα από την έξοδο, τότε έχουμε συσσώρευση. Επίσης μελετάμε τι γίνεται μέσα στον αντιδραστήρα. Δηλαδή κοιτάμε ποιες αντιδράσεις συμβαίνουν και τι σημαίνει αυτό για τη θερμοκρασία του αντιδραστήρα.

Ας φανταστούμε πως η καρδιά μας, ο χαρακτήρας μας, το εγώ μας, τα θέλω μας, ο τρόπος μας είναι ο αντιδραστήρας, και πως είσοδος είναι τα ερεθίσματα / ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι άλλοι γύρω μας, ενώ έξοδος είναι η συμπεριφορά μας.

Δύο άνθρωποι που λαμβάνουν ακριβώς τα ίδια ερεθίσματα, πάντα συμπεριφέρονται διαφορετικά ο ένας από τον άλλο. Ο καθένας έχει έναν μοναδικό αντιδραστήρα. Μάλιστα ο ίδιος άνθρωπος δεν έχει τον ίδιο αντιδραστήρα σε όλη του τη ζωή. Σταδιακά αλλάζουμε.

Η ερώτηση λοιπόν μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: αν ο Θεός μας ήθελε τόσο τέλειους, γιατί δεν μας έφτιαξε τέλειους; Αν ο Θεός ήθελε να μας φτιάξει να λειτουργούμε μόνιμα ιδανικά, γιατί δεν το έκανε;

Ίσως να φανταστήκατε ήδη ποια είναι η απάντησή μου. Αφού ο κάθε άνθρωπος επηρεάζεται από τους γύρω του, όσο δεν επηρεάζεται από το απόλυτο καλό, δεν μπορεί να προσφέρει αστέρευτα καλό στους γύρω του. Εξαντλείται, μαραζώνει, νευριάζει, στουμπώνει ο αντιδραστήρας από τα κατακάθια του προηγούμενου.

Ας το φανταστούμε και ως εξής: Αν τρώγαμε μια ζωή κακής ποιότητας τροφή, δεν θα αναπτυσσόμασταν σωστά.

Υπάρχει λοιπόν, προτείνω εκ του αποτελέσματος, μια αστέρευτη πηγή καλής ποιότητας φαγητού, μια τροφοδοσία καλοσύνης, και όποιος ενώνεται με αυτήν, παράγει καλής ποιότητας έξοδο. Το ξέρω γιατί έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους. Όχι ανθρώπους που απλά είναι καλοί. Άνθρωποι που άλλαξαν λόγω αυτής της αλλαγής τροφοδοσίας.

Ερωτήσεις:

  1. Αρκεί αυτό για να πει κανείς πως υπάρχει Θεός;
  2. Πώς όμως υπάρχουν άθεοι πολύ καλύτεροι από θρησκευόμενους;

1. Δουλειά μας (των χριστιανών) είναι να προσφέρουμε απλόχερα την καλή έξοδο, η οποία ίσως αποτελέσει τροφή για προβληματισμό. Όχι να απαιτήσουμε σωστή ερμηνεία του “πειράματος”. Για να το πω πιο καθαρά, εφόσον μόνοι μας δύσκολα (είναι αδύνατο) να καθαρίσουμε, ρυθμίσουμε, διορθώσουμε τον αντιδραστήρα μας, ας μένουμε ενωμένοι με τον Θεό.

2. Ε τώρα νομίζω πως όλοι ξέρουμε την απάντηση: Η θρησκεία δεν έκανε κανέναν καλύτερο ποτέ. Το πολύ να τον έκανε πιο αυστηρό και υπερ-ηθικό. Τον έκανε να αγαπάει;

Και οι άθεοι; πώς οι άθεοι αγαπάνε περισσότερο από τους χριστιανούς πολλές φορές;

Φαίνεται πως οι άθεοι απήυδησαν με τις ψευδοθρησκείες που περιβάλλουν το μήνυμα του Θεού, και ως εκ τούτου ψηλαφούν για άλλους δρόμους. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι νεκροί, αλλά ίσως πιο ειλικρινείς από τους θρησκόληπτους. Ίσως λοιπόν αυτοί οι άθεοι να είναι πιο πιστοί/ειλικρινείς από τους “πιστούς”. Το είχατε σκεφτεί ποτέ αυτό; (ίσως γι’ αυτό τους χαίρομαι πολύ..)

Υπάρχουν δύο καλά σημεία στην Αγία Γραφή που εξηγούν πώς να εξετάσεις τον αντιδραστήρα σου.

Α’ Κορ. 13 κεφάλαιο και προς Γαλάτας 5:19-23

Και επειδή εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να ενωθούμε με τον Θεό, ήρθε αυτός σε μας. Βγάζει νόημα; Ήρθε αυτός σε μας, γιατί διαλέξαμε να ζούμε με αυτό το πράγμα που σκοτώνει τις σχέσεις, δηλητηριάζει τις σχέσεις, αυτές τις μεταξύ μας αλλά και αυτή με τον Θεό: τον νόμο.

Σκέψου το: “κατα των τοιουτων ουκ εστι νομος” – τι ισχύ έχει ο Νόμος όταν αγαπάς;

Απαντώντας λοιπόν: δεν μας έφτιαξε τέλειους από μόνους μας. Μας έφτιαξε να γινόμαστε τέλειοι όσο είμαστε κοντά του.

One thought on ““γιατι μας εφτιαξες με ελαττωματα;”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *