Το ποίημα του zoiagapis / Σπύρος Πορτινός

Σε Σένα θα ψάλλω…

tumblr_m4n3rob14q1qb1chgo1_1280

Πέρασε αγέρι πύρινο
Και πήρε τη φωνή μου.
Βουβός, λυχνάρι κίτρινο
Κι έχασα την ωδή μου.
Στη βάτο που φλεγότανε
Εσφράγισα τα μάτια
Τυφλό και μ’ οδηγάγανε
Αποσταμένα άτια.
Έβγαλα τα σαντάλια μου
Καμίνι όλα τα βράχια
Νεκρά να πεις τα σώθια μου
Απόρριψης πλοκάμια.
Χωρίς φωνή, μεσ’ στη σιγή
Τυφλό να μ’ οδηγούνε
Με τη κιθάρα μου βουβή
Πίστης χορδές θα βρούνε
Στον ποταμό ωδήν να πουν
Στης νύχτας τ’ αποσιώπι.
Σήματα μύρια ν’ αντηχούν
Στο Σταυρικό ηλιοτρόπι.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *