Επειδή φαντάζομαι ήδη οι περισσότεροι έχετε αγωνία να δείτε τι είναι το “θρησκευτικό άγχος” θα το αναφέρω πρώτο. Με αυτόν τον όρο εννοώ τη διδασκαλία στην οποία εκτέθηκα σαν παιδί: ότι αν κάνεις μία αμαρτία και δεν την καταδικάσεις, δεν ζητήσεις συγχώρεση, δεν μετανοήσεις σύντομα, ο Θεός δεν σε συγχωρεί και άρα αν προλάβεις να πεθάνεις πρώτα, πας στην Κόλαση.
Η λέξη “θρησκευτικό” χρησιμοποιείται εδώ για να αναδείξει την ψευδανάγκη να ικανοποιήσεις τα καθήκοντά σου σαν θρησκευόμενος άνθρωπος. Υπάρχουν λοιπόν συγκεκριμένα πράγματα που σε “(κατ)αξιώνουν” μπροστά στα μάτια του Θεού – για να μην αναφέρω τον πηγαίο συγκρητισμό που δημιουργεί μια τέτοια διδασκαλία/στάση.
Μεγαλώνοντας είχα την ευκαιρία να μάθω για το εκπληκτικό “μάτι του Αδάμ”, για το “εν οιδα οτι ουδεν οιδα” και για το “πάντα δοκιμαζετε το καλον κατεχετε”. Αυτές οι τρεις ετερόχρονες σχολές κηρύττουν κατά βάση το ίδιο πράγμα: πριν πεθάνεις σου δίνεται η ευκαιρία να ξαναεξετάσεις αυτό το οποίο ισχυρίζεσαι, σαν να ακούς για αυτό για πρώτη φορά.
Συνεπαρμένος από αυτή τη λογική άρχισα σιγά-σιγά να μπαίνω σε συζητήσεις ωσάν να μην ήξερα – φυσικά αυτό δεν το κάνω πάντα, αλλά όποτε το κάνω είναι σπουδαίο! Προσπαθώντας πάνω από όλα να είσαι αντικειμενικός σε μια συζήτηση, παράγεις πιο αξιόπιστα συμπεράσματα. Με αυτό το μυαλό λοιπόν και διαβάζοντας την ιστορία του Ιωσήφ συμπέρανα πράγματα απλά και πολύ βασικά. Πριν φτάσουμε εκεί ας δούμε το βιβλικό περιστατικό.
γενεαλογία: Ο Ιωσήφ είναι δισέγγονο του Αβραάμ.
(Αβραάμ και Σάρρα ) -> Ισαάκ
(Ισαάκ και Ρεβέκκα) -> Ησαύ και Ιακώβ
(Ιακώβ και Ραχήλ) -> 12 Πατριάρχες εκ των οποίων ο Ιωσήφ.
Ο Ιακώβ είχε 2 γυναίκες, όμως από την αρχή τη δεύτερη αγαπούσε περισσότερο, είχε δουλέψει πολλά χρόνια για χάρη της, καθώς του άρεσε πολύ. Η δεύτερη λοιπόν γέννησε τον Ιωσήφ και τον Βενιαμίν τον μικρότερο από τους 12 Πατριάρχες. Ο Ιακώβ αγαπούσε τόσο πολύ τα παιδιά της Ραχήλ και ιδιαίτερα τον Ιωσήφ που αυτό δημιούργησε διάφορα προβλήματα στην οικογένειά του. Ο Ιακώβ του είχε δώσει έναν υπερπολυτελή χιτώνα, ο Ιωσήφ έβλεπε όνειρα ότι τον προσκυνούσαν τα αδέρφια του.. Πολλά τέτοια περιστατικά εξαγρίωσαν τα αδέρφια του που τον πούλησαν σε εμπόρους οι οποίοι τον πούλησαν στην Αίγυπτο.
Ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο ήταν τόσο άξιος που ο αρχηγός των bodyguards του Φαραώ του είχε εμπιστευθεί να είναι ο διαχειριστής όλων των υποθέσεών του. Ο Ιωσήφ είχε γαλουχηθεί με τις αξίες του Αβραάμ στο να σέβεται τον Θεό, έτσι σεβόταν και την περιουσία του Πετεφρή – αρχισωματοφύλακα του Φαραώ. Η γυναίκα του Πετεφρή τον είχε προσέξει και ήθελε πολύ να κοιμηθεί μαζί του, όμως έβλεπε πως δεν ενέδιδε ο τυπικός Ιωσήφ και αυτό μάλλον την εξίταρε και την έκανε να προσπαθεί συνεχώς να τον αποπλανήσει. Ο Ιωσήφ όμως επιχειρηματολογεί το εξής απίστευτο:
” Δες, ο κύριός μου δεν γνωρίζει τίποτε από όσα είναι μαζί μου στο σπίτι· και όλα όσα έχει τα παρέδωσε στα χέρια μου· δεν είναι στο σπίτι τούτο κανένας μεγαλύτερός μου ούτε είναι σε μένα κάτι άλλο απαγορευμένο, εκτός από σένα, επειδή είσαι η γυναίκα του· και πώς να πράξω αυτό το μεγάλο κακό, και να αμαρτήσω ενάντια στον Θεό;”
Αυτό το επιχείρημα είναι η στάση – νομίζω – που ο Θεός ψάχνει και θέλει από εμάς. Όχι η τιμωρία, όχι η κόλαση, όχι ο μπαμπούλας. Θέλει την ειλικρινή σχέση μαζί Του. Πώς μπορώ να στεναχωρήσω τον Θεό;
