Ένα ωραίο animation που μας δείχνει πως οι άνθρωποι σήμερα δρουν προκειμένου να μπουν στη Βασιλεία του Θεού.Οι άνθρωποι νομίζουν ότι πρέπει να κάνουν πράγματα προκειμένου να συμφιλιωθούν με τον Θεό -πράγμα που είναι χαρακτηριστικό όλων των θρησκειών- υποβάλλονται γι’ αυτό στο lifestyle του εκάστοτε δόγματος (πολλές φορές με ψυχοπαθολογικό κόστος), κοπιάζουν για να νικήσουν τον διάβολο, πασχίζουν για να κόψουν τις αδυναμίες, τα πάθη και τα ελαττώματά τους.
Όμως στην πραγματικότητα καμιά προσπάθεια δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη σωτήρια δύναμη του αίματος του Χριστού. Κάθε άλλη προσπάθεια είναι ανούσια, μάταιη και αποτυχημένη.
[tube]http://www.youtube.com/watch?v=Jm5rYeoH2yA[/tube]
Τη γαρ χάριτί εστε σεσωσμένοι διά πίστεως· και τούτο ουκ εξ υμών, Θεού το δώρον· ουκ εξ έργων, ίνα μή τις καυχήσηται.- Εφεσίους 2:8-9
Αρκεί να μην πέφτουμε θύματα της “φθηνής” χάρης βέβαια. Γιατί δια πίστεως σωθήκαμε, αλλά αν σωθήκαμε δια πίστεως τότε πρέπει να ζούμε δια πίστεως. Ο Ιάκωβος λέει: ” Λοιπόν, αδελφοί μου αγαπητοί, ας είναι κάθε άνθρωπος γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει, αργός σε οργή· επειδή, η οργή τού ανθρώπου δεν εργάζεται τη δικαιοσύνη τού Θεού. Γι’ αυτό, αφού απορρίψετε κάθε ρυπαρότητα και περίσσεια κακίας, δεχθείτε με πραότητα τον λόγο που φυτεύθηκε μέσα σας, αυτόν που μπορεί να σώσει τις ψυχές σας.
Γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας. Επειδή, αν κάποιος είναι ακροατής τού λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με έναν άνθρωπο, που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο μέσα σε καθρέφτη· επειδή, κοίταξε τον εαυτό του, και αναχώρησε, κι αμέσως λησμόνησε ποιος ήταν. Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ’ αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.
Αν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινώνει τη γλώσσα του, αλλά εξαπατάει την καρδιά του, η θρησκεία του είναι μάταιη. Θρησκεία καθαρή και χωρίς ψεγάδι μπροστά στον Θεό και Πατέρα είναι τούτη: Να επισκέπτεται τους ορφανούς και τις χήρες στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του αμόλυντο από τον κόσμο”
Επίσης ” Ποιο το όφελος, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη, και δεν έχει έργα; Μήπως η πίστη μπορεί να τον σώσει; Και αν ένας αδελφός ή αδελφή είναι γυμνοί, και στερούνται την καθημερινή τροφή, και κάποιος από σας πει σ’ αυτούς: Πηγαίνετε με ειρήνη, είθε να θερμαίνεστε και να χορταίνετε, και δεν τους δώσετε τα αναγκαία τού σώματος, ποιο το όφελος; Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή. Αλλά, θα πει κάποιος: Εσύ έχεις πίστη, και εγώ έχω έργα· δείξε μου την πίστη σου από τα έργα σου, και εγώ θα σου δείξω από τα έργα μου την πίστη μου. Εσύ πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ένας· καλά κάνεις· και τα δαιμόνια πιστεύουν, και φρίττουν. Θέλεις, όμως, ω μάταιε άνθρωπε, να γνωρίσεις ότι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή; Ο πατέρας μας ο Αβραάμ δεν δικαιώθηκε από τα έργα, όταν πρόσφερε τον γιο του τον Ισαάκ επάνω στο θυσιαστήριο; Βλέπεις ότι η πίστη συνεργούσε στα έργα του, και από τα έργα η πίστη αποδείχθηκε τέλεια; Και εκπληρώθηκε η γραφή, που έλεγε: «Ο δε Αβραάμ πίστεψε στον Θεό, και του λογαριάστηκε σε δικαιοσύνη»· και ονομάστηκε «φίλος τού Θεού». Βλέπετε, λοιπόν, ότι από έργα δικαιώνεται ο άνθρωπος, και όχι μονάχα από πίστη; Παρόμοια δε και η πόρνη Ραάβ δεν δικαιώθηκε από έργα, όταν υποδέχθηκε τους αποσταλμένους, και τους έβγαλε έξω από άλλον δρόμο; Επειδή, όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή”
Και όλα αυτά τα αναφέρω γιατί συχνά ξεγελιόμαστε και νομίζουμε ότι έχουμε χάρη και μπορούμε πια να κάτσουμε άνετα στην πολυθρόνα μας και να μείνουμε άπραγοι.
Οπότε το βιντεάκι θα μπορούσε να έχει και λίγο διαφορετική ιστορία: ο νέος να λέει ότι πιστεύει στον Ιησού, αλλά μετά να ζητούνται και αποδείξεις για την δήλωσή του αυτή. Ότι όλα αυτά που πριν εμφανίστηκαν ως μη αρκετά για την είσοδό του, δεν έγιναν για να διασφαλίσουν την σωτηρία του αλλά γιατί πιστεύει στον Χριστό.
Την περίμενα μια τέτοια παρέμβαση.
Συμφωνώ γενικώς μαζί σου.
Και εντάξει… δεν είναι παράδειγμα του αντιθέτου αυτός που λέει ότι “μπορούμε πια να κάτσουμε άνετα στην πολυθρόνα μας και να μείνουμε άπραγοι.”
Έχει απαντήσει ο ίδιος ο Παύλος σε αυτό – γιατί είναι η εύκολη κατηγορία ενάντια σε οποιονδήποτε κηρύττει τη χάρη του Χριστού. Γιατί ΤΟΣΟ πολύ παρεξηγείται αυτό το πράγμα. Όταν μιλάς για τη χάρη του Χριστού είναι έτοιμοι να πουν άνθρωποι “A, οδηγείς τους ανθρώπους στη χαλαρότητα, στην αμαρτία” Και αυτό δείχνει ότι ΔΕΝ έχουν καταλάβει το μήνυμα της χάρης του Χριστού.
Αν ο Χριστός λέει ο Παύλος με οδηγεί να κάτσω στο ίδιο τραπέζι με αμαρτωλούς, τελικά ο Χριστός ο ίδιος ευνοεί την αμαρτία??? (“Χριστός αμαρτίας διάκονος;”)
“Μη γένοιτο!” (Γαλ. 2:17)
ΠΟΤΕ δεν υπάρχει κήρυγμα του ευαγγελίου που να λέει ότι λάβαμε τη χάρη για να μπορούμε πια να κάτσουμε άνετα στην πολυθρόνα μας και να μείνουμε άπραγοι.
Υπάρχει ο λόγος του Παύλου που λέει ότι “ου δε επλεόνασεν η αμαρτία, ΥΠΕΡεπερίσσευσεν η χάρις” και αμέσως μετά ο απ. Παύλος λέει, τότε να πάμε να αμαρτήσουμε για να περισσεύσει η χάρις???
Μη γένοιτο!
Ο σκοπός της χάρης είναι ακριβώς να μας φανερώσει το βάθος της αμαρτίας μας, να συνειδητοποιήσουμε ΠΟΣΟ πολύ ανάγκη έχουμε τον Χριστό
Για το “αποδείξεις” δεν νομίζω ότι χρειάζεται. δηλ. αν δεν έδινες στους φτωχούς είδη παντοπωλείου κάθε βδομάδα που λέει ο Sam του animation??? Ή το δέκατό σου?? “Δεν μπαίνεις στην Βασιλεία του Θεού”??
Απ’ αυτό ήθελε να μας λυτρώσει το σωτήριο έργο του Χριστού, εκεί θα ξαναπέσουμε???
Ο Νόμος δεν μας κάλυπτε λέει στην επιστολή, δεν μας έκανε δίκαιους, άρα όταν ήρθαμε στον Χριστό είπαμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στον νόμο. Όταν ήρθαμε στον Χριστό, γκρεμίσαμε τον νόμο, καταστρέψαμε τον νόμο ως σημείο αναφοράς της δικαιοσύνης μας γιατί είδαμε ότι ο νόμος δεν μας δικαιώνει. Και τώρα το σημείο της αναφοράς μας της δικαιοσύνης μας έγινε η πίστη στον Χριστό γιατί ΜΟΝΟ αυτή μας δικαιώνει.
Φτάνει η ειλικρινή μετάνοια
Δεν υπάρχει “πρέπει” σ’ αυτά. Αν δεν σου βγαίνει αυθόρμητα, αν αυτό δεν είναι το default μέσα σου, τότε ούτε το βήμα της χάρης είναι ειλικρινές. Απλά.
Άμα δεν είναι ειλικρινές, τι να ψάχνουμε τώρα περί “να μην κάθεσαι στην πολυθρόνα” ή “πρέπει να κάνεις εκείνο ή το άλλο”??…
Μήπως και γίνει ειλικρινές αυτό μας το βήμα της σωτηρίας??? μήπως δηλ. κάτι άλλο είναι το σημείο αναφοράς για αυτό το βήμα???
Αυτό θέλουμε να πούμε??????
Ο άλλος τα τηρούσε αυτά από μικρό παιδί.
Το βλέπουμε αυτό το παράδειγμα επειδή μας έχει αποτυπωθεί με αρνητικό πρόσημο λες και είναι κάτι απλό.
Ξέρουμε τι σημαίνει αυτό;
Ποιος μπορεί να το κάνει αυτό???? Όλοι θα υστερούσαμε πιστεύω απέναντι σ’ αυτόν τον νέο.
Και έρχεται η απάντηση του Χριστού. Αφού τα τηρείς, αφού είσαι τόσο νομοταγής όπως λες και αφού ο Θεός είναι το παν για σένα –γιατί η πρώτη εντολή του Νόμου τι λέει; Να αγαπάς Κύριον τον Θεό σου με ΟΛΗ την καρδιά σου, με ΟΛΗ την ψυχή σου, με ΟΛΗ την δύναμή σου, όχι με το 80%– πήγαινε πούλησε τα υπάρχοντά σου να δώσεις στους φτωχούς. Κανένα πρόβλημα έτσι;
Και σηκώνεται ο άλλος και φεύγει!
Δηλαδή??
Ήταν επιφανειακή αυτή η υποταγή σε όλα αυτά.
Άρα??
Δεν ήταν ειλικρινής.