Η θυσία επάνω στο Σταυρό έφερε ισορροπία. Ας φέρουμε στο νου μας την εικόνα του Γολγοθά. Ο Ιησούς επάνω στο σταυρό και, δεξιά και αριστερά, οι ληστές να τον πλαισιώνουν. Αναρωτιόμουν γιατί ο Ιησούς να σταυρωθεί ανάμεσά τους. Οι δύο αυτοί ληστές ήταν οι πρώτοι που μπροστά στο θάνατό τους αντιμετώπισαν την επιλογή του Σταυρού. Γνώριζαν ότι θα πεθάνουν αλλά είχαν την τρομερή τύχη μέσα στην ατυχία τους να λάβει χώρα ακριβώς μπροστά στα μάτια τους το μόνο γεγονός που μπορούσε να τους δώσει ζωή. Φανταστείτε λίγα λεπτά πριν από το θάνατό σας ο ίδιος ο Υιός του Θεού να δίνει τη δική Του ζωή με αντάλλαγμα τη δική σας. Μη φανταστείτε ποτέ πως η επιλογή ήταν εύκολη. Ενώ η σάρκα τους σταυρωνόταν δίπλα στον Ιησού, έπρεπε να σταυρωθεί και μαζί Του.
Μετά από τρία χρόνια διδασκαλίας και θαυμάτων ο Ιησούς είχε γίνει γνωστός. Πολλοί Τον άκουγαν, Τον ακολουθούσαν και Τον συζητούσαν. Ήταν πάγιο θέμα στα χείλη των Φαρισαίων, ανθρώπων σεβάσμιων από το πλήθος και με επιρροή σε αυτό. Πλήθος Τον υποδέχθηκε με βάγια στην Ιερουσαλήμ όπως και πλήθος ζητούσε το θάνατό Του στη δημόσια δίκη. Οι ληστές λοιπόν δεν σταυρώθηκαν δίπλα σε έναν άγνωστο, ήξεραν το μήνυμά Του, ενώ ο τίτλος βασιλιάς των Ιουδαίων βρισκόταν επίσης επάνω στο σταυρό. Μέσα από αυτή την ταπεινωτική για τον Ιησού θέση έπρεπε οι ληστές να Τον αναγνωρίσουν ως Υιό του Θεού. Ανάμεσα σε Ρωμαίους που Τον έφτυναν, Τον χτυπούσαν και Τον περιγελούσαν, έβαζαν τα ρούχα Του σε κλήρο και Του φέρονταν με τον χυδαιότερο τρόπο, πώς να διακρίνεις έναν Σωτήρα; Η χαρά του διαβόλου ήταν στο απόγειο πιστεύοντας πως παγίδευσε τον Ιησού και η νίκη του έναντι του Θεού ήταν οριστική. Κάτι που φαίνεται από τον ‘δαιμονικό’ τρόπο που γελούν όλοι μπροστά στον Ιησού. Ακόμα και ο ένας ληστής, ενώ πεθαίνει με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, εμπαίζει τον Ιησού για την τύχη Του. Ο άλλος όμως δεν άφησε τα μάτια του να τον ξεγελάσουν. Εκεί που όλοι έβλεπαν έναν βλάσφημο να τιμωρείται, εκείνος διέκρινε έναν αθώο να δέχεται επάνω Του την τιμωρία. Εκεί που όλοι έβλεπαν έναν ανήμπορο να κατέβει από το σταυρό και να ξεφύγει από την καταδίκη Του, αυτός κατάλαβε πως ο Ιησούς βρίσκεται οικειοθελώς σε αυτή τη θέση. Συνειδητοποίησε πως η δίκαιη τιμωρία που έπαιρνε ο ίδιος από τους ανθρώπους δεν μπορούσε να συγκριθεί με την άδικη τιμωρία του Ιησού και πως ενώ την πλάτη του ληστή βάραινε η κλοπή , την αθώα πλάτη του Ιησού θα βάραινε σε λίγο όλη η αμαρτία των ανθρώπων. Ο ληστής λοιπόν έκανε ό,τι λέει και ο Παύλος στις Πράξεις πως είναι αρκετό για τη σωτηρία. Πίστεψε πως είναι ο Υιός του Θεού, εκεί, που σταυρώνεται για τις αμαρτίες του και το ομολόγησε.
Ο Ιησούς στέκεται ανάμεσα σε αυτούς τους δύο ληστές και διαχωρίζει τις δύο επιλογές: Αυτή της απόρριψης και αυτή της αποδοχής. Ξεκάθαρα η μία του θανάτου και η άλλη της ζωής. Όμως ο Ιησούς δεν είπε στο ληστή από σήμερα θα έχεις αιώνια ζωή. Του είπε από σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο! Εδώ βρίσκεται η ισορροπία που έφερε ο Σταυρός. Αυτό που χάσαμε λόγω της αμαρτίας δεν ήταν μόνο η ζωή αλλά η ζωή μαζί με το Θεό. Ήταν η σχέση μας με τον Πατέρα που αποκαταστάθηκε χάρη στη σταυρική θυσία. Προκειμένου εμείς να βρεθούμε δίκαιοι μπροστά στον Πατέρα και να αποκτήσουμε σχέση μαζί Του ο Ιησούς γεύθηκε την πιο σκληρή και αβάσταχτη τιμωρία. Όχι αυτή του μαστιγώματος ή της σταύρωσης αλλά αυτή της αποστροφής του Πατρικού βλέμματος. Μόνο εκείνη τη στιγμή διαμαρτυρήθηκε, ενώ είχε δεχθεί αγόγγυστα όλο τον εξευτελισμό, και φώναξε : ‘Πατέρα, Πατέρα, γιατί με εγκαταλείπεις;’.
Τον άκουσες, Τον δέχθηκες, πίστεψες και Τον ομολόγησες. Γεννήθηκες από πάνω και είσαι πλέον ένα μωρό στα χέρια του Πατέρα. Το βλέμμα Του είναι στυλωμένο επάνω σου. Κάθε μέρα προμηθεύει με αγαθά . Αδημονεί να σηκώσεις τα μάτια σου από αυτά και τα βλέμματα να συναντηθούν. Να προσπαθήσεις να Του μιλήσεις και να μάθεις να Τον ακούς και να υπακούς μόνο Αυτόν. Να πάρεις το γάλα αλλά και τη στερεά τροφή που έχει για σένα. Έτσι η επικοινωνία και η σχέση θα δυναμώνει μέρα με τη μέρα και εσύ θα ωριμάζεις πνευματικά καθώς θα σε πηγαίνει από δόξα σε δόξα.